สองสามวันหลังจากนั้นก็ยังสอนมาเรื่อยๆ แต่วันนั้นจำได้ว่า ผมเริ่มคิดไม่ดีแน่เลย ...นี่เรากำลังจะเกินเลยไปแล้วนะ น้องเรานะโว้ยยยยย... แล้วฮอลก็เคยพูดกะผมว่าถ้าผมคิดอะไรแบบนี้นะมันจะไปจากผมทันที TT วันนั้นมันมาให้สอนปกติ ผมก็ทำตัวปกติ แต่ผมตั้งโต๊ะดักมันไว้ก่อนคือวางโต๊ะญี่ปุ่นขวางทางเลย เพื่อจะให้มันนั่งตรงข้ามกับผม จะได้ไม่ต้องมาทำอะไรแบบเดิมอีก จากนั้นก็สอน ดูท่าเหมือนจะได้ด้วยดีนะคับ แต่มันเอาอีกแล้วอ่ะTT ผมสอนอยู่มันจับมือผมสองข้างเลยคราวนี้ คือให้ผมหยุดสอน แล้วมันก็เอาสองมือของมันมาจับหน้าผม ดึงเข้าไปหามัน มันก็โน้มตัวมา หอมแก้มผมแบบบรรจงมากกกกก(อันนี้ไม่ได้โม้นะ^^)  หอมซ้ายที ขวาที แถมจุ๊บหน้าฝากอีกทีนึง แล้วบอกว่า "ถ้าพี่เป็นผู้หญิงนะ ฮอลจีบพี่ไปนานแล้วรู้มั๊ย? ... อย่าให้ใครมาหอมพี่แบบนี้นะ หึงงงงง :p"555 ผมไม่รู้ว่าจะเสียใจหรือดีใจดี มันบอกไม่ถูก แต่ตอนนั้นอารมณ์ไปไหนๆ แระ เลยบอกว่า "มาพี่หอมบ้าง^^" แล้วผมก็หอมคืนแบบที่มันหอมผมเป๊ะ แถมพูดว่า "หึงเหมือนกันนะ ^^" ตอนนั้นยอมรับว่าจิตใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัวอีกแล้วเรา...นี่อุตส่าห์เอาโต๊ะมากั้นนะเนี่ย ><!

     ตอนนั้นสอบมิดเทอมเสร็จก็ไม่ค่อยได้คุยกันตามเคยคับ ฮอลเงียบไปเลย ผมยอมรับว่าคิดถึงมันคับแต่ไม่รู้ว่าจะไปบอกมันยังงัย มันมกจะชอบถามผมเสมอๆ ว่า "พี่รักฮอลมั๊ย?" ผมก็ตอบว่า "รักสิ รักมากด้วย" พอถามว่า "พี่คิดถึงฮอลบ้างมั๊ย?" ผมก็ตอบ "คิดถึงงงงงง" แล้วมันก็จะบอกเสมอว่า "พี่อย่าไปไหนจากฮอลนะ อย่าทิ้งฮอล ฮอลมีความสุขที่มีพี่อยู่ข้างกาย" มันชอบเล่นบทซึ่งงี้ทุกที แต่วันนั้นผมสอบเสร็จ พอดีก่อนสอบมันยืมรองเท้ากะเสื้อ นศ. ผมไป มันบอกว่าใส่ของพี่นี่แหละขลังดี555 แล้วผมจำเป็นต้องใช้เลยให้มันเอามาคืน คือทวงมันบ่อยมาก ไม่ใช่อะไรหรอกนะ แค่หาเรื่องคุยด้วย555 ผมเลยตะคอกใส่มันไปทางโทรศัพท์ บอกว่า "ของอ่ะจะเก็บไว้ทำรัย เมื่อไหร่จะเอามาคืน ทวงตั้งนานแล้วนะ ว่างทำไมไม่มา มันยากนักรึงัย..." ผมพูดยังไม่ทันจบมันก็สอนมา "เอ้อๆๆ ... รู้แล้วน่า เดี๋ยวกูจะเอาไปให้ น่ารำคาญว่ะ อะไรนักหนา" ผมได้ยินอย่างนั้นก็เงิบนะคับ เพราะว่าเวลาที่อยู่ด้วยกันเราไม่เคยพูดแบบนี้กันเลย ไม่เคยขึ้นกู มึง เอ็ง ข้า อะไรทั้งนั้น

     พอมันมาถึงห้องมันก็เอาของมาคืนคับ แต่มาแปลก มึงเปลี่ยนอารมณ์ไวจังวะ? หรือกูโทรไปกวนเวลานอนมึง555 มันมานั่งคุยปกติ แต่ใจผมอ่ะ ยังน้อยใจอยู่เลยที่มันพูดงั้นใส่ ผมไม่ชอบและผมไม่เคยพูดงี้กะใครด้วยTT มันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเป็นเครื่องของมันแต่มันไม่ได้ใช้ พอดีหลายวันก่อนผมบ่นว่าโทรศัพท์ผมไม่ดีแล้ว เพราะเป็นรุ่นเก่ามากกกก มันบอกว่า "เห็นโทรศัพท์พี่ไม่ค่อยดี ฮอลเลยเอาเครื่องที่ฮอลไม่ได้ใช้มาให้ มันยังสภาพดีอยู่นะพี่" ผมก็จะไม่รับเพราะผมไม่อยากติดหนี้บุญคุณใครเลยปฏิเสธไป มันก็บอกว่า "พี่เอาไปเหอะนะ เอาไว้ติดต่อฮอลงัย" แล้วมันก็จัดการหยิบโทรศัพท์ผมมา ปิดเครื่อง ถอดซิม เปลี่ยนให้เรียบร้อย แล้วก็นั่งสอนผมให้แบบใกล้ชิด Oops! สอนตอนมันก็บอกว่า "พี่น๊อตเก็บเครื่องนี้ให้ดีๆ นะ ฮอลซื้อเองเลยนะเครื่องนี้อ่ะ เครื่องแรกของฮอลเลย อันนี้ฮอลให้พี่เลยนะ^^" ...น่ารักที่สุด แล้วมันก็ขอตัวกลับไป

     ช่วงนั้นผมอารมณ์แบบบอกไม่ถูกอ่ะคับ เพราะผมรู้ว่าฮอลแอบชอบเมอยู่ ซึ่งเป็นเพื่อนที่อยู่หอเดียวกับเพื่อนมัน ที่มันไปรวมตัวกันบ่อยๆ นั่นแหละคับ ในใจมันเศร้านะคับที่เค้าทำดีกะเรา แต่เค้าไม่ได้คิดอะไรแบบเราเลย ผมก็พยายามจะปล่อยวาง คิดเสมอถึงคำที่มันเรียกผม "พี่" เพราะอย่างนี้แหละคับ ก็เลยทำให้ต้องทนกับความรู้สึกอย่างมาก ถ้าเป็นคนอื่น คงอยากจะหนีไปให้ไกลใช่มั๊ยคับ ผมก็เคยมีความคิดแบบนั้นว่าตัดขาดไปเลยดีกว่า แต่ผมใจไม่แข็งพอคับ เวลาเห็นมันมีปัญหา ไม่มีใคร ผมก็ห่วงมัน เรื่องเรียนก็ผม เรื่องเพื่อนก็ผม เรื่องที่บ้านก็ผม จนผมเป็นที่ปรึกษาที่ดีที่สุดสำหรับมันเลยก็ว่าได้ บางทียังให้ผมตัดสินใจแทนเลยว่าจะเลือกอะไร แล้วผมก็เลยเงียบๆ ไปดีกว่าถึงเวลาตอนใกล้สอบก็เจอกันเองแหละ TT