วันหนึ่งผมอยู่ที่ห้องชมรมตอนเย็น ฮอลเดินมาแล้วเรียกผมออกไปคุยข้างนอก ฮอลดันผมไปชิดที่มุมกำแพงแล้วพูดว่า "ขอกอดหน่อย" ผมก็บอก "จะบ้าเหรอ? นี่มันหน้าห้องชมรมนะ คนเยอะแยะ" แล้วมันก็เลยเอาแขนดันกำแพงล็อคผมไม่ให้ออกไปไหนพร้อมกับถามผมว่า "พี่เป็นอะไรคับ ไม่คุยกะฮอลเลย" ช่วงนั้นผมก็ไม่รู้จะคุยรัยกะมันด้วยเพราะปกติถ้าผมไม่พอใจอะไรใครผมก็จะเงียบไปเลยไม่พูดอะไรทั้งนั้น พอห้องชมรมไม่มีคนฮอลชวนผมเข้าไปในห้องบอกมีเรื่องจะปรึกษา ผมก็เลยเข้าไป ในห้องนั้นไม่เปิดไฟแต่ก็ยังมีแสงสว่างมากพอจากด้านนอกคับ เรานั่งกันคนละมุมห้อง(ผมจงใจนั่ง) ตามเคยแหละคับฮอลก็พูดแต่เรื่องที่ว่าจะซิ่วบ้าง เรียนไม่ไหวบ้าง อกหักบ้าง ผมฟังๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ และก็ฟัง พอผมพูดก็เริ่มมีปากเสียงกะฮอลนิดหน่อย ประมาณว่า "ทำไมต้องรอให้ถึงวันนั้น เวลาที่มีอยู่ตอนนี้ทำอะไรอยู่ รู้ตัวซะบ้างนะ เราเองก็เกรดไม่ดีมากเท่าไหร่ ทำไมไม่เตรียมตัวให้ดี" ฮอลก็เริ่มแบบน้อยใจผม เริ่มมีน้ำตาคลอๆ เรียกให้ผมไปนั่งใกล้ๆ แต่ผมไม่ไป จังหวะนั้นมีพี่คนนึงเปิดประตูเข้ามาพอดีเราทั้งสองคนเงียบแต่ไอ้ฮอลมันสะอึกสะอื้นแล้ว555 พี่เค้างงๆ แหละคับ แต่ผมว่าเค้ารู้ว่าผมต้องการให้เค้าออกไป เค้ารีบหยิบของแล้วออกไปเลย555 ฮอลถามผมว่า "พี่ไม่รักฮอลแล้วเหรอ ช่วงนี้ฮอลไม่ว่างจริงๆ นะพี่ ฮอลต้องไป-กลับบ้านทุกวัน เงินก็ได้วันละนิดเดียว มันเหนื่อยนะ พี่จะให้ฮอลไปหาพี่ทุกวันเลยรึงัย?" ผมตอบว่า "ไม่ได้ต้องการให้มาหาทุกวัน แต่ฮอลก็ควรจะเตรียมตัวได้แล้ว(ผมรู้ว่าแมทเรื่องนี้มันยาก)" เราคุยกันต่ออีกสักแป๊บ ฮอลก็เบรคผม บอกว่า "เราหยุดพูดกันดีกว่าเดี๋ยวเราจะทะเลอะกันป่าวๆ" ผมก็ตกลงตามนั้น ฮอลขอให้ผมเดินไปส่งที่ป้ายรถเมล์ก่อนไป ฮอลขอกอดผมทีนึงก่อน ผมก็กลัวนะคับว่าคนอื่นจะมาเห็น "เฮ้ยเดี๋ยวใครเค้าก็มาเห็นหรอก" ฮอลบอกว่า "ไม่เห็นเป็นอะไรเลย พี่ชาย-น้องชาย กอดกันปกติ" แล้วผมก็เลยไปส่งมัน ระหว่างทางมันก็เดินกอดคอผม โอบไหล่ผมก็มันสูงกว่าผมนี่นาาาาา555 ดีนะทางมันมืด ผมก็ระแวงอยู่เหมือนกันว่าคนอื่นเห็นซววยแน่ TT

    ระหว่างรอรถเมล์มันให้ผมซื้อซาลาเปาให้มันหน่อยผมก็ซื้อให้มัน เงินผมง่ะประเด็น555 แล้วอยู่ดีๆ มันก็ถามว่า "พี่ฮอลจะบวชดีมั๊ย? บวชไปเลยอ่ะ" ผมตอบไปว่า "ถ้าใจไม่สงบจริงๆ อย่าได้คิดจะบวช" เท่านั้นจบ555 แต่ฮอลมันแปลกอย่างนะคับเวลามันคุยกะผมมันจะต้องถึงเนื้อถึงตัวตลอด จับมือบ้าง โอบไหลบ้าง กอดเอวบ้าง จับหน้าขาผมบ้าง โดนตลอด อิอิ ^^ แล้วมันก็นั่งรถกลับบ้านไปคับ

     ความจริงแล้วไอ้เรื่องงี่เง่าแบบนี้เกิดขึ้นบ่อบมากนะคับ ผมรู็ตัวนะว่าบางครั้งผมออกอาการมากเกินไป เคยมั๊ยคับ? ที่เราอยากอยู่ใกล้ๆ กับคนที่เรารักเสมอๆ อยากคุยกะเค้านานๆ อยากให้เค้าสนใจเราบ้าง(อันนี้บ่อยมาก) แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็ต้องเจียมตัวไว้เสมอ ฮอลเรียกผมว่าพี่ชาย ผมก็เป็นได้แค่นั้น ผมไม่อยากทำให้เค้าเสียใจ เคยมีครั้งนึงช่วงหลังจากเปิดเทอมมานี่แหละคับ พอดีเราไม่ได้เจอและไม่ได้คุยกันนาน มันไปโพสหน้าเฟสผมว่า "พี่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดของฮอล เพราะฮอลไม่มีพี่ชาย" ผมนั่งอ่านไปก็ยิ้มไป ^^ เพราะอย่างนี้แหละคับผมเลยพยายามห้ามใจตัวเองเสมอ บอกตัวเองเสมอว่า หน้าที่เราคือพี่ชาย ที่ต้องคอยให้คำปรึกษาน้องชาย คอยติวแมทให้ รอดูวันที่มันประสบความสำเร็จ มันทรมานนะคับกับการที่เราต้องเก็บซ่อนความรู็สึกแบบนี้TT