บล็อก

ทำไงได้รักน้องชายไปแล้ว 14

ความนิยม 8เข้าชม/อ่าน 531 ครั้ง2014-4-5 12:13

หลังจากเหตุการณ์คืนนั้นก็ทำให้ผมได้คุยกะฮอลมากขึ้นแต่ก็แค่ช่วงเวลาสั้นๆ ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ ฮอลไม่ค่อยคุยกะผม ผมเองก็รู้สึกผิดเลยไม่ค่อยไปยุ่งกะฮอลเท่าไหร่นัก เวลาเย็นๆ เค้าเล่นฟุตบอลกันผมก็ไปนั่งดูด้วย แต่ก็นั่งเล่นเกมส์กะน้องๆ ที่นั่งข้างสนาม ก็เห็นแหละว่าฮอลก็เล่นบอลอยู่เช่นกัน วันสุดท้ายของค่ายมาถึงเป็นวันที่ต้องทำพิธีปิด ก็จะมีการประชุมติวเตอร์กันและผมก็มีหน้าที่ที่ต้องพูดปลุกในทุกคน เพื่อที่ว่าจบค่ายแล้วน้องๆ เค้าจะได้มาทำกิจกรรมในชมรมต่ออีก หลายๆ คนพูดความรู้สึกของตัวเองออกมาแล้วก็ร้องไห้ไปด้วย พอถึงฮอลมันพูดแบบขี้เกียจพูดผมก็ไม่ว่ารัย สุดท้ายผมต้องพูดก็ทำเอามันและหลายๆ คนเกือบร้องไห้ไเหมือนกัน พอเสร็จกิจกรรมตรงนั้นแล้วก็จะเป็นพิธีปิดเค้าก็มีการถ่ายรูปน้องๆ ประถมรวมกับพี่ๆ ที่ประจำห้อง วันนั้นผมไม่ได้เข้าไปหรอก เพราะผมแต่งตัวไม่สุภาพเลยไม่อยากให้น้องเห็น พอมานั่งดูรูป เอ๊ะ...ทำไมฮอลมันทำหน้าแบบว่าผมหายไปไหน ทำไมไม่มา อะไรแบบนี้555 (คิดไปเองแหละมั้ง)

พิธีปิดเสร็จพวกเรายังไม่กลับคับเพราะว่าเย็น ตามแผนคือค้างที่นั่นอีกคืนนึงแล้ววันรุ่งขึ้นไปทำบุญและก็เที่ยวก่อนกลับมหาลัย วันรุ่งขึ้นเราก็ออกเดินทางจาก รร. เพื่อไปทำบุญ เสร็จแล้วก็ไปเที่ยว ที่สถานที่เที่ยวมีกิจกรรมเฉลยบัดดี้กันคับ(ระหว่างค่ายเราจะเล่นบัดดี้กัน) ฮอลพยายามถามผมว่าใครเป็นบัดเดอร์มัน(บัดเดอร์คือคนที่ต้อง take care มัน) ผมก็พยายามอ่านลายมือจากจดหมายที่เค้าเขียนมาให้มัน มันคุ้นมากเลยคับ และผมก็แน่ใจว่าคนๆ นั้นเป็นเพื่อนของผมชัวร์ และก็จริงคับเพื่อนผมจริงๆ ด้วยสรุปคือวันนั้นมันทายชื่อบัดเดอร์มันถูกมันเลยไม่โดนปะแป้ง ส่วนผมมีเรอะจะเหลือ หน้านี่ขาวแบบลงกระทะแล้วทอดได้เลยอ่ะ555 ตอนแบ่งกลุ่มเดินเที่ยวมันก็ดั๊นได้อยู่กลุ่มเดียวกะผมอีก แต่ผมก็ไม่ได้อะไรกะมันนะคับ เดินเที่ยวตามปกติ แต่มันก็เดินอยู่ใกล้ๆ ผมนี่แหละ

เสร็จจากเที่ยวก็เดินทางกลับมหาลัย ทุกคนหลับเป็นตายเลย แต่ผมอ่ะไม่หลับนั่งมองข้างทางมาเรื่อยๆ พอมาถึงมหาลัยก็มีกิจกรรมให้น้องเล็กน้อยหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับ ในขณะที่ทุกคนกำลังแยกย้ายกันกลับ ผมก็เดินผ่านฮอลพอดี มันกำลังหอบกระเป๋าอไรของมันอยู่ เรายืนคุยกัน 2 คนกลางสนามบอล ตอนนั้นมืดมากแล้วคับ 3 ทุ่มกว่าๆ แล้วล่ะ ผมพูดว่า "อีกนานเลยยยยย กว่าจะได้เจอกันTT" ฮอลบอกว่า "ไม่นานหรอกพี่ชาย เดี๋ยวเปิดเทอมก็เจอกัน ว่างๆ ฮอลจะโทรหาพี่นะ" แล้วฮอลก็กอดผมแม่งตรงนั้นเลย ในใจก็คิดว่าต้องมีคนยืนมองอยู่แน่นอน แต่ก็ช่างเหอะ เพราะเราไม่ได้กอดกันแน่นเหมือนตอนอยู่ห้อง แค่โอบๆ ไหล่ไม่ชิดกันมา จากนั้นฮอลก็ขอตัวกลับห้อง อีกประมาณ 2 ผมก็เดินทางกลับบ้าน เพราะตอนนั้นจะสิ้นปีแล้ว เทศกาลปีใหม่พอดีก็กลับไปหาพ่อแม่ซะหน่อย แต่ก็ไม่ได้ทำรัยหรอกคับบ้านผมก็ไม่ได้มีการสังสรรค์อะไรกัน คืนวันสิ้นปีมีผมกะแม่สองคนนั่งเคาท์ดาวน์กัน555 พอซักเที่ยงคืนนิสๆ ก็มีข้อความเข้ามาปกติคับ ฮอลก็ส่งมาด้วย "ปีใหม่ มีความสุขมากๆ คิดถึงพี่ชายนะคับ" ผมอ่านก็นั่งยิ้มเลยคับ555 ว่าจะส่งกลับบ้างแต่ไม่ทันแระมันโทรเข้ามาพอดี เลยได้คุยกัน มันบอกว่าไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอก อยู่บ้านกะพ่อ และบอกว่า "พี่รู้มั๊ย พี่คือคนๆ แรกที่ฮอลโทรหาเลยนะ ฮอลคิดถึงพี่นะคับ พี่สบายดีมั๊ย? ดูแลตัวเองด้วยนะคับ^^" แล้วเราก็คุยกันได้แป๊บนึงก็วางสายไปคับ

ไม่กี่วันหลังจากนั้นก็เปิดเทอม ตอนนั้นเกรดเทอมที่แล้วออกช้ามากคับ เปิดเทอมแล้วเกรดยังไม่ออกเลย ผมเลยไม่ได้ถามรัยฮอลมัน เปิดเทอมมาเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลยคับ ฮอลก็ไม่ได้ติดต่อผมด้วย ผมอ่ะอยากโทรไปหามันนะ แต่ก็ต้องหามใจตัวเองไว้เพราะผมคิดอยู่เสมอว่า ยังงัยมันก็ไม่ได้คิดกะเราแบบนั้น ผมเลยรอให้มันโทรมาอย่างเดียว วันนึงผมนั่งอยู่หอสมุดฮอลมันโทรเข้ามา ถามว่าผมอยู่ไหน ตอนนั้นผมงอลมันที่มันไม่ติดต่อมาหาผม555 มันบอกว่า "พี่อยู่ไหน มีเรื่องจะคุยด้วย" ผมถามว่า "มีเรื่องรัยล่ะ คุยมาเลย" มันไม่ยอม ผมเลยบอกว่าอยู่หอสมุด มันเลยให้ผมลงมารอมันที่ชั้น 1 มันโทรเข้ามาอีก ผมรับสาย "่มีรัยเนี่ย?..." มันพูดแบบประชดว่า "เอ้อไม่อยากคุยด้วยกันใช่ป่ะ...รู็ไว้แค่ว่าฮอลโโนรีไทล์แค่นั้นแหละ" ผมอึ้งเลย ตอนนั้นรู้สึกผิดมากที่งอลมัน ผมเลยถามมันว่าอยู่ตรงไหนจะออกไปหา แล้วก็ออกไปเจอกัน ปรากฏว่ามันไม่ได้โดนรีไทล์หรอกคับ แค่ติดโปรก็เลยคุยกันว่าได้วิชาไหนเท่าไหร่บ้าง เพราะในใจผมกลัวมากว่าจะเป็นแมทที่ผมสอน ปรากฏว่าแมทมันผ่านนะคับแต่ได้แค่ D มันบอกไม่น่าเชื่อว่าแมทจะผ่าน ตอนแรกมันคิดว่ามันจะติด F แมท ผมก็ดีใจกะมันคับ ผมก็บอกมันให้เตรียมตัวกะเทอมนี้ใหม่ อันนี้พลาดไปแล้วช่างมัน ปรับปรุงใหม่ซะแล้วเราก็แยกย้ายกันคับ

ผ่านไปประมาณ 3 สัปดาห์ ก็ไม่ค่อยได้คุยกันตามเคย แต่รู้สึกว่าช่วงนั้นฮอลมันจะจีบเพื่อนผมอยู่คนนึงนะคับ ซึ่งเป็นเพื่อนต่างภาควิชากับผม แต่เป็นคนในชมรม และก็เป็นหนึ่งในคนที่ไปค่ายด้วยคับ ผมก็เริ่มนอยส์ล่ะสิทีนี้ เงียบไปเลย ประมาณว่า...ไม่สนใจกู ก็ช่างมึง!!! มันโทรมาหาผมให้มาเจอกันที่หอสมุด พอมาเจอกันมันก็พาผมไปนั่งแล้วก็เล่าให้ผมฟังสารพัด คือผมพอเดาทางได้คับว่ามันอ่ะ พยายามไปจีบเพื่อนผมคนนี้ แล้วก็ประมาณว่าปรึกษาเรื่องหัวใจ แม่ของเพื่อนผมซึ่งเป็นคนธรรมะธรรมโม ก็เล่นเฟสด้สนเค้าสามคเลยคุยกันมากขึ้น ฮอลหยิบกระดาษใบนึงออกมาให้ผมดู มันเป็นข้อความอะไรไม่รู้คับเต็มหน้ากระดาษเลย มันบอกว่า "เนี่ยพี่ เมื่อคืนมีคนๆ นึง เค้าให้คำปรึกษาฮอล เค้าเป็นคนดีนะพี่ แบบธรรมะๆ อ่ะ เค้าพิมพ์ข้อความทั้งหมดเนี่ยมาในแชทฮอล" ผมล่ะงงเลย...เยอะไปมั๊ย555 ผมเลยถามเพื่อเช็คนิสนึงว่า "คนๆ นั้นเค้าเป็นใครอ่ะ" มันบอกว่าเป็นแม่ของเพื่อนผม เท่านั้นแหละผมยิ่งมันใจขึ้นไปอีกว่าเป็นอย่างที่ผมคิดแน่ๆ...แต่รู้รึกว่าจะไม่สำเร็จนะคับที่ไปจีบเนี่ย เพราะเพื่อนผมไม่เล่นด้วย555 ช่วงนั้นผมยอมรับเลยว่าผมอยากจะไปจากฮอลมาก แต่ติดอยู่ตรงที่ว่าผมอยากเห็นมันเอาตัวรอดจากการเรียนให้ได้ก่อน เรื่องหัวใจมันก็พังลงเรื่อยๆ ล่ะคับเจอแบบนี้ แต่ก็ข่มใจตัวเองตลอดเวลาไม่เคยบอกให้มันรู้ วันนั้นผมก็ทำท่าทีแบบไม่สนใจมัน ผมฟังมันอย่างเดียวมันก็พยายามถามผมว่า "พี่เป็นอะไร ไม่สนใจฮอลเลย ...(อะไรอีกเยอะจำไม่ได้)" ผมไม่พูดอะไรมาก พอมันพูดจบผมก็จับมือมันแล้วบอกว่า "ฮอล...อย่ามาใส่ใจพี่มากเลยนะ" เท่านั้นแหละมันเงียบเลย แล้วก็เริ่มมีน้ำตาคลอๆ เดินไปเข้าห้องน้ำแล้วเดินออกไปเลย ระหว่างที่มันเดินออกไปผมยังนั่งอยู่ที่เดิม ในใจก็คิดนะ...เราทำรัยลงไปเนี่ยยยยยยยยย

***เรื่องราวยังมีอีกเยอะจะมาเล่าต่อเรื่อยๆ นะคับ ^^