สมัครเข้าเรียน ลงชื่อเข้าใช้
จีโฟกาย.คอม หน้าแรก

motiveโปรไฟล์ของ http://www.g4guys.com/?89262 [บุ๊คมาร์ก] [คัดลอก] [RSS]

บล็อก

ทำไงได้รักน้องชายไปแล้ว 13

ความนิยม 6เข้าชม/อ่าน 439 ครั้ง2014-4-4 03:37

   ตอนที่อยู่ค่ายถึงแม้เราจะอยู่ในบริเวณเดียวกันแต่ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกะฮอลหรอกคับ เพราะว่าอะไรก็ไม่รู้นะ แต่เวลาที่ผมจะคุยด้วยฮอลมักจะเดินหนีคงเป็นเพราะอยู่กับคนเยอะด้วยละมั้งคับ ค่ายนี้ผมเป็นคนจัดตารางสอนให้ติวเตอร์ผมเลยจัดให้มันสอนช่วงกลางๆ ...จะได้มีเวลาเตรียมตัว วันแรกที่มันสอนพอดีวันนั้นเป็นคิวผมที่ต้องเดินสังเกตการณ์สอนพอดี แล้วพอถึงตอนเย็นก็มีการคอมเมนต์คือผมต้องคอมเมนต์ทุกคนที่สอนวันนั้นคับ หลังจากทานข้าวเย็นกันเสร็จผมเรียกคนที่สอนวันนั้นทั้งหมดให้ไปรวมที่ห้องกิจกรรม(ปกติเวลานี้คนอื่นๆ จะไม่เข้ามา เพราะยังไม่ได้เวลากิจกรรม) พอติวเตอร์มาครบผมก็วิจารณ์ทีละคน เอ๊ะ!!! ทำไมวันนี้คนอื่นๆ บางส่วนรีบเข้ามาจัง รุ่นพี่ผมคนนึงก็มานั่งอยู่ด้วยคับ นั่งดูผมวิจารณืน้อง พอผมเริ่มทีละคนและพอถึงคิวฮอลผมก็ข้ามไปก่อน เพราะว่ามันเยอะมาก555 บอกมันว่าพี่ขอเอาไว้ท้ายนะ พอหมดทุกคนผมก็เริ่มพูดคับ ทุกท่ายลองนึกตามนะคับ คนประมาณ 20 คนรวมอยู่ในห้องนั้น มีผม เพื่อนๆ วิชาการของผม ติวเตอร์ และก็รุ่นพี่บางส่วน ห้องเป็นโถงไม่ใหญ่มากเท่าไหร่คับ บรรยากาศมืดๆ เหมือนตามบ้านนอกทั่วไป ผมเรียกชื่อฮอล ฮอลก็เงยหน้าขึ้นมามองผมแล้วผมก็วิจารณ์คับ ประโยคแรกออกไปฮอลก้มหน้าเลย...ตอนนั้นผมใจไม่ดีแล้วด้วย แต่ก็ต้องทำตามหน้าที่... "วันนี้จากที่พี่เข้าไปดูมานะ เรื่องการสอนเนี่ยมีบางช่วงที่อธิบายวกไปวนมา การเขียนกระดานทำให้อ่านยากมาก เนื้อหาไม่แม่น ตอนสอนพี่เห็นว่ามีเด็กคนนึงร้องไห้ พี่เลยเข้าไปถาม น้องเค้าบอกว่าเรียนไม่รู้เรื่อง" ในขณะที่ผมกำลังพูด ผมสังเกตได้ว่าฮอลนั่งกำหมัดอยู่ หายใจแรง เหมือนโกรธผมมาก(อยากจะชกหน้า อะไรประมาณนั้น) คนอื่นๆ ก็สังเกตเห็นนะคับ ทุกคนเงียบและอึ้งไปตามๆ กัน ทันใดนั้นฮอลพูดสวนขึ้นมาแต่ทำท่าหลบหน้าหลบตา (ประมาณว่าอายอ่ะคับ) "พี่รู้ได้งัย พี่นั่งอยู่ในห้องตลอดเหรอ? ถึงมาพูดอ่ะ(พูดเสียงแผ่วๆ)" ผมบอกว่า "ถึงพี่จะไม่ได้อยู่ตลอด แต่พี่ก็เดินเข้ามาถึง 3 รอบ แต่ละรอบพี่ก็อยู่ประมาณ 10 นาที มันก็พอสังเกตได้" เราเริ่มพอคำกันไปมาคับ จนเพื่อนผมที่นั่งข้างๆ ต้องสะกิดบอก "น๊อตใจเย็นๆ"
   เราเงียบกันไปแป๊บนึง แล้วฮอลก็เงยหน้าขึ้นมาตาจ้องผมเขม่นเลย หายใจแรงๆ ด้วย พูดว่า "พี่...ออกไปคุยกะฮอลข้างนอกได้มั๊ย?" ผมก็พยักหน้า แล้วผมก็เดินออกไป มันก็รีบลุกวิ่งออกไปเลยคับ ปล่อยให้ทุกคนในนั้นอึ้งไปเป็บแถบๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น รุ่นพี่ที่นั่งอยู่ด้วยก็กระวนกระวายใหญ่เลยคับ ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ พอผมและฮอลพ้นจากประตูฮอลเดินนำหน้าผมไปเลย แต่ทุกท่านรู้มั๊ยคับ ฮอลร้องไห้ฟูมฟายเลย ว่าผม งอลผม ตีผม "ทำไมอ่ะ ทำไม ทำไมพี่ต้องทำงี้กะฮอลด้วยอ่ะ" เราพากันเดินออกไปให้ไกลจากที่ตรงนั้นคับ เพราะกลัวว่าคนจะมาเห็น ก็เลยไปคุยกันในโรงยิมซึ่งห่างจากตรงนั้นพอสมควรแต่พอดีที่นั่นเปิดไฟทั้งคืนก็เลยไปตรงนั้น เรานั่งบนเก้าอี้ไม้ยาวหันหน้าเข้าหากัน ฮอลยังคงโมโหผมอยู่ ร้องไห้ โวยวายสารพัด "พี่น๊อตทำไมอ่ะ เราเป็นพี่น้องกันนะ พี่ไปพูดแบบนั้นทำไมอ่ะ ฮอลก็อายเป็นนะ ฮอลไม่กล้าจะไปเจอหน้าใครแล้ว พี่น่าจะเรียกฮอลออกมาแล้วพูดกะฮอลอ่ะ แต่พี่ทำงี้ พี่ต้องการอะไร พี่อยากจะประจารฮอลใช่มั๊ย?" ผมพูดพร้อมกับร้องไห้ไปด้วยว่า "พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้ พี่ก็ทำตามหน้าที่ของพี่นะ" ฮอลยังโวยวายต่อ "รู้ว่าหน้าที่พี่อ่ะ แต่เฮ้ยยยย นี่น้องชายพี่นะ ทำไมพี่ทำงี้อ่ะ" ผมเอาแต่นั่งก้มหน้าร้องไห้อย่างเดียวเลยคับ ไม่รู้จะทำงัย ฮอลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา(ตอนนี้มันหยุดร้องแล้ว แต่ผมร้องอยู่) กดโทรหาใครซักคนนึง ... "จะทำรัยอ่ะ?" ผมถามฮอล ฮอลบอกว่า "ไม่ต้องมายุ่ง ฮอลจะโทรหาพ่อให้พ่อมารับกลับเดี๋ยวนี้เลย ไม่อยู่มันแล้วค่ายนี้อ่ะ อยู่ไปก็โดนแกล้ง ฮอลโกรธพี่มากที่พี่ทำแบบนี้" แล้วมันก็โทรเลยคับ ผมก็พยายามดึงโทรศัพท์มันมาไม่ให้โทร แต่เผอิญ!!! โชคเข้าข้างคับ...โทรศัพท์ไม่มีเงิน555 มันอารมณ์เสียใหญ่เลยคับ เริ่มแบบหงุดหงิดมากขึ้น จ้องหน้าผมแบบอยากจะฆ่าให้ได้เลย มันไม่ล้มเลิกความพยายามคับ พยายามมีการถามผมว่า "ยืมเงินกดงัย?" ผมเงียบไม่ตอบ มันก็จะส่งฉุกเฉินอีกแต่คงรวนคับ...จำอะไรไม่ได้ซักอย่าง555 มันบอกผม "พี่จำไว้เลยนะ ถ้าฮอลคืนนี้ฮอลหายไป หรือเป็นอะไรไปให้พี่รู้ไส้เลยว่า มันเป็นเพราะพี่คนเดียว(ฮอลพูดอย่างเสียงแข็ง)" พอมันพูดงี้ผมใจไม่ดีเลยคับ ร้องไห้ไม่หยุดเลย ตลอดเวลาได้แต่ พูดขอโทษมันอยู่อย่างนั้น แล้วเราก็เป็นแบบนี้กันสักพัก
   ขณะนั้นผมสังเกตได้ว่ามีคนเดินออกมาจากห้องประชุมมาเดินๆ มองๆ รอบอยู่ แต่เอ๊ะ...ออกมารอบที่ 2 แล้วนะ สงสัยคงเดินหาเราอยู่แหละ ซัพพักมีรุ่นพี่เดินมา 4 คน เค้าเดินมาก็เห็นหน้าผมเลยคับ เพราะฮอลหันหลังให้เค้าอยู่ เลยเห็นผมก่อน สภาพผมตอนนั้นยังนั่งร้องไห้สะอึกๆ อยู่เลย พี่คนนึงเดินเข้ามาแล้วเดินออกไปกระซิบกับเพื่อนๆ ประมาณว่าผมร้องไห้ด้วย พี่อีกคนนึงก็เลยเดินมา...ตอนนั้นผมพูดกะฮอลว่า "เราคุยกันก็ทะเลาะกันป่าวๆ ฮอลลองคุยกะพี่คนที่กำลังเดินมาดูนะ เค้าน่าจะช่วยฮอลได้ มีรัยก็ระบายกะเค้าไป" (พี่คนนี้ผมไว้ใจมากคับ และเชื่อว่าเค้าทำอย่างที่ผมพูดได้) พอพี่เค้าเดินเข้ามาถึงผมก็เขยิบถอยออกมาแล้วให้พี่เค้านั่งหันหน้าเข้าหาฮอล ส่วนผมนั่งหันหลังให้พี่เค้า เค้าเริ่มคุยกัน ผมพอได้ยินบ้างว่า "ฮอลกะพี่น๊อตอ่ะเราเป็นพี่น้องกันนะ แต่ทำไมอ่ะ ทำไมพี่เค้าต้องทำกะฮอลแบบนี้ด้วยอ่ะ ฮอลรักเค้ามากนะ ...(อะไรอีกสารพัด)... พี่เค้าไม่รักฮอลเลยอ่ะ" แล้วพี่คนนั้นก็พูดว่า "ถ้าพี่น๊อตมันไม่รักฮอล มันจะมานั่งร้องไห้อยู่แบบนี้เหรอ? ฮอลต้องเข้าใจพี่เค้าบ้างนะ พี่เค้าก็ทำตามหน้าที่ของเค้า จริงอยู่ที่เค้าก็ผิด แต่ฮอลก็ไม่ควรไปโกรธพี่เค้าขนาดนั้น" ผมฟังยังไม่ทันจบ ก็เดินออกไปก่อนคัย เพื่อไปล้างหน้า พอกลับมาถึง พี่เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวให้เข้าไปในห้องกิจกรรมได้แล้ว ฮอลก็กระวนกระวายสิคับคราวนี้ ทำไงดีล่ะ ไม่กล้าสู้หน้าใครแล้ว พี่คนนั้นก็พูดขึ้นมาอีก "งั้นก็อย่าให้คนอื่นเค้ารู้สิว่าเกิดรัยขึ้น เข้าไปแบบว่าปกติที่สุด แล้วอย่าไปคิดมากว่าคนอื่นเค้าจะมองยังงัย ต้องเข้าไปแล้วทำให้เค้าเชื่อว่ามันไม่ได้มีรัยเกิดขึ้น" ผมบอกพี่เค้าว่าอีกแป๊บนึงจะเข้าไป แล้วพวกพี่ๆ เค้าก็เดินกลับไปคับ ผมกะฮอลยังคงอยู่ที่ยิมนั้นแต่ก็หยุดร้องไห้แล้ว ฮอลพูดว่า "ฮอลน้อยใจพี่มากรู้มั๊ย? ที่พี่ทำงั้นอ่ะ" ผมก็ขอโทษฮอลแล้วก็เกี่ยวก้อยดีกัน จากนั้นก็มานั่งคุยกันว่าจะเข้าไปยังงัยให้ไม่ผิดสังเกต
   ผมบอกฮลว่า "ก็เปิดประตูล้วก็เดินเข้าไปเลย พี่เข้าไปก่อน เดินไปถึงก็นั่งลงแค่นั้น" ฮอลไม่เอาพร้อมกับบอกว่า "เดินเข้าไปพร้อมกันดีกว่า" ระหว่างนั้นเราก็เดินกลับเข้ามาใก้ห้องกิจกรรมแล้วคับ ฮอลทำท่าวิตกกังวลมาก ยืนส่องเข้าไปที่รอหน้าต่าง "พี่คนเยอะเลยอ่ะ เราไม่เข้าได้มั๊ยอ่ะ" ผมบอก "ไม่ได้นะ ไม่งั้นคนอื่นต้องคิดว่าเราต้องมีเรื่องรัยกันแน่เลย" ผมส่งอยู่กะฮอลพร้อมนัดแนะกันว่าเดี๋ยวเดินเข้าแล้วไปนั่งตรงนนั้นนะ ฮอลดูลุกลี้ลุกลนมาคับ กลัวมากด้วย ผมกำลังจะดึงประตู ฮอลก็ดึงมือผมไปบอกว่า "พี่ฮอลกลัวอ่ะ... เอางี้มั๊ยเดี๋ยวฮอลเปิดประตูแล้วพี่อ่ะถีบฮอลเข้ามาเลยนะ" ผมบอก "จะบ้าเหรอ...ทำงั้นผิดสังเกตแย่" ผมมองหน้าฮอลอีกครั้งแล้วบอกว่า "ไม่ต้องกลับไปหรอกฮอล เราเดินกันเข้าไปปกตินี่แหละ ถึงที่ก็นั่งแค่นั้น เดินเฉยๆ เหมือนไม่มีรัยเกิดขึ้น" แล้วผมก็เปิดประตูเดินเข้ามาเลย ส่วนฮอลก็เดินชิดหลังผม ก้มหน้าก้มตา ดึงเสื้อผมตลอดด้วย ผมนึกในใจ...คนเค้าจะสงสัยก็เพราะมึงเดินดึงเสื้อกูนี่แหละ>< แล้วเราก็มานั่งฮอลก็ลงนั่งข้างผมเลย ไม่ไปไหนเลย ผมหันไปมองพี่คนนั้น เค้านั่งอมยิ้มผมก็ยิ้มให้พี่เค้า^^ เพื่อนผมที่นั้งข้างๆ ก็ถามนะคับว่าผมหายไปไหนมา(กระซิบนะ) ผมบอกว่าไปนั่งคุยกะฮอลมา ไม่มีรัยหรอก ^^
   พอเลิกกิจกรรมแล้วประมาณ 5 ทุ่มได้ ผมกะพี่คนนั้นก็คุยกันว่าจะลองให้ฮอลมาสอนให้ดูใหม่คืนนี้เลย เลยเรียกฮอลมาบอกว่า "ฮอล...เดี๋ยวพี่จะช่วยดูเรื่องสอนเราให้ใหม่นะ ลองเปลี่ยนแบบใหม่ดู จะได้ไม่พลาดอีก" ฮอลก็ตกลงคับ แล้วก็กลับไปห้องนอน ส่วนผมต้องประชุมงานต่อก่อน พอประชุมเสร็จผมก็เดินไปที่ห้องนอนไปล้างหน้าล้างตา พอดีเจอเพื่อนฮอลเลยฝากตามฮอลลงมาด้วย สักพักผมได้ยินเสียงคนวิ่ง ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บนอาคารไม้ นึกในใจ ไอ้ฮอลชัวร์ แล้วก็มันจริงด้วยคับ มันรีบวิ่งลงมาหาผมทันที แล้วผมก็พามันไปที่ โรงอาหารของ รร. ซึ่งมันมีกระดานอยู่ เข้าไปถึงผมบอกว่าลองสอนให้ดูก่อน ผมกะพี่คนนั้นนั่งดูมันสอน พอสอนเสร็จผมก็ถามมันว่า "ทำไมไม่ทำอย่างนี้ตั้งแต่ทีแรก รู้มั๊ยว่าไม่มีข้อเสียเลยนะ^^" ฮอลยิ้มใหญ่เลยคับ พี่คนนั้นก็บอกว่า "เอ้อ...พี่ก็เห็นเหมือนไอ้น๊อตอ่ะ ถ้าแกทำงี้ตั้งแต่แรกนะ คงไม่มานั่งร้องไห้กันหรอก" แล้วผมกะพี่คนนั้นก็เลยช่วยฮอลคิดเรื่องที่ต้องทำการทดลองในวันพรุ่งนี้ว่าจะต้องสอนอย่างไรบ้าง จัดห้องยังงัย คุมน้องยังงัย พอเสร็จแล้ว ผมกะฮอลและพี่คนนั้น รวมถึงพี่ๆ บางส่วนที่ยังไม่นอนก็มานั่งเล่นเกมส์ทายปัญหากันอย่างสนุกสนาน จนเกือบตีสอง ผมกะฮอลก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนผมรีบไล่ฮอลให้ไปนอนเพราะมันดึกมาแล้ว ก่อนฮอลวิ่งไปมันบอกผมว่า "ขอบคุณพี่มากนะคับ^^" แล้วก็รีบวิ่งไปที่ห้องนอนมันโดยเร็ว ส่วนผมก็ได้แต่เดินยิ้มในใจ เดินนึกถึงเหตุการณ์ในวันนี้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง เด็กคนนี้ขี้น้อยใจจริงเล้ยยยย แล้วคืนนั้นก็ผ่านพ้นไป วันรุ่งขึ้นฮอลสอนดีขึ้นจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยคับ ผมไปยืนอยู่หลังห้องที่ฮอลสอนยิ้มให้ฮอลตลอด หลายช่วงที่ฮอลหันมามองผมแล้วก็อมยิ้ม ผมเห็นอย่างนี้ก็ดีใจมากเลยคับ^^
***นี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆ ของผมนะคับ ยังมีเรื่องราวอีกเยอะ จะพยายามเล่าให้ฟังเรื่อยๆนะคับ คอมเมนต์บ้างน้าาาาาอยากอ่านจัง ^^ ขอบคุณค้าบบบ
1

อืม..ดีๆ ใช้ได้

อะไรก็ไม่รู้
1

เห็นด้วยๆ
2

ซึ้งจังเลย

ขำฮาตรึม

มีผู้แสดงความรู้สึก (4 คน)

ความคิดเห็น ความคิดเห็น (3 ความคิดเห็น)

ตอบกลับ tk2007 2014-4-5 21:27
ขอบคุณครับ
ตอบกลับ Medmayom 2014-4-8 09:46
ลุ้นช่วยตัวโก่งเลยครับ  ฮอลนี่ขี้โมโหขี้งอลจัง
ตอบกลับ zombig 2014-4-11 09:04
ยิ่งอ่านยิ่งอิน..มันทำให้ผมคิดถึงเหตุการณ์เก่าๆ

facelist doodle วาดรูป

คุณต้องลงชื่อเข้าใช้ก่อนจึงจะสามารถแสดงความคิดเห็นได้ ลงชื่อเข้าใช้ | สมัครเข้าเรียน

รูปแบบข้อความล้วน|โทรศัพท์มือถือ|ติดต่อลงโฆษณา|จีโฟกายดอทคอม


ข้อความที่ท่านได้อ่านในเว็บจีโฟกายดอทคอมนี้ เกิดจากการเขียนโดยสาธารณชน และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ หากท่านพบเห็นข้อความใดๆ ที่ขัดต่อกฎหมาย และศิลธรรม ไม่เหมาะสมที่จะเผยแพร่ ท่านสามารถแจ้งลบข้อความได้ที่ Link “แจ้งลบโพสนี้” ที่มีอยู่ใต้ข้อความทุกข้อความ หรือ ลืมพาสเวิดล๊อกอิน/ลืมชื่อที่ใช้สมัคร หรือข้อสงสัยใดๆแจ้งมาที่ G4GuysTeam[at]yahoo.com ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ

กรณีที่ข้อความ/รูปภาพในกระทู้นี้จัดสร้างโดยผู้ลงข้อมูลเอง ลิขสิทธิ์จะเป็นของผู้ลงข้อมูลโดยตรง หากจะทำการคัดลอก/เผยแพร่ ต้องได้รับอนุญาตจากผู้ลงข้อมูลก่อนนะคะ หรือลงที่มาไว้ด้วยค่ะ

©ขอสงวนสิทธิ์คอนเซ็ปต์,คำอธิบาย,หัวข้อ/หมวดหมู่เว็บ ห้ามลอกเลียนแบบ คิดเอาเองนะคะอย่าเอาแต่ลอก

GMT+7, 2024-3-28 23:24 , Processed in 0.055144 second(s), 15 queries .

Powered by Discuz! X3.1 R20140301, Rev.31

© 2001-2013 Comsenz Inc.

ขึ้นไปด้านบน