สอบไฟนอลมาถึง ช่วงนั้นเร่งอ่านหนังสือกันหนักหน่วงคับ หลายๆ คนก็แพลนเตรียมเที่ยวแล้ว555 ก่อนหน้านั้นฮอลมันให้ผมวางแผนให้คับว่าต้องอ่านหนังสือยังงัยเมื่อไหร่ ให้ลองคำนวณเกรดให้ พูดง่ายๆ คือ ผมต้องวางแผนให้มันหมดทุกอย่าง ซึ่งจากที่ผมประเมินและนั่งคุยกะฮอลหลังจากคะแนนสอบมิเทอมออกหมด มันจะดรอปแคล แต่ผมไม่ให้มันดรอป(ก็เดี๋ยวไม่ได้สอนอ้าาาาา555) แต่ผมก็ดูความเป็นไปได้นะคับ ว่ายังงัยมันก็ไม่ติดเอฟวิชานี้ชัวร์ ก็เลยสั่งให้มันจัดตารางอ่านหนังสือแล้วเอามาให้ผมดู มันก็น่ารักมากคับ ทำมาแล้วเอามาคุยกะผม555 ช่วงนั้นมันเลิกกะนุ่นแล้วคับแต่ก็หวั่นไหวเล็กน้อยเวลาเจอกัน (จะไม่เจอได้งัยมันเลขที่ติดกัน แลปก็คู่กัน) แต่รู้สึกว่ามีผู้หญิงคนนึงที่มันระบายๆ และปรึกษาเรื่องนี้อยู่ช่วงนั้นคับ...ผมมารู้ภายหลังว่าเป็นน้องบิว รุ่นเดียวกะมันแหละ เป็นรุ่นน้องในชมรมที่ผมอยู่นั่นเอง555 ผมชอบไปอ่านหนังสือแถวภาคมันคับเพราะว่าสงบดี มันก็ไม่ค่อยอยากมานะคับกลัวเจออะไรของมันนักหนาก็ไม่รู้ แต่สุดท้ายก็ต้องตามผมมาอยู่ดี เพราะมันก็ไม่ค่อยติวกะเพื่อนกันคับ
ช่วง 2 สัปดาห์ ก่อนสอบมันค้างห้องผมเลยคับ หนังสือรัยมันก็เอามากองไว้หมด แต่บางวันมันก็ไปนอนห้องเพื่อนนะ ไม่ได้นอนด้วยกันทุกวันหรอก และวันก่อนสอบวันแรกผมก็ติวให้มันตามปกติคับ ครั้งนี้มันมั่นใจก็ครั้งแรกเพราะผมสอนมันแต่เนิ่นๆ เข้มกะมันมาก คืนนั้นกลับห้องประมาณเที่ยงคืนได้คับ เราเดินกลับกัน 2 คน มันแวะห้องเพื่อนมันก่อนเพื่อเอาเสื้อผ้าที่มันทิ้งไว้(ห้องมันเองมันไม่ค่อยกลับคับ555) จากนั้นก็เดินคุยกันมาเรื่อยๆ จนถึงห้องผม พอถึงห้องก็ล้างหน้าล้างตาแต่ยังไม่นอนนะคับ มันยืนเขียนกระดาษสรุปให้ผมดูอยู่ พอมันติดผมก็บอก ก่อนมันหลับตานอนมันก็ให้ผมสรุปให้มันฟังอีก วันรุ่งขึ้นก็ไปสอบผมก็ปลุกมันไปอาบน้ำ และก็รีดเสื้อให้มัน มันขอกอดผมทีนึงก่อนออกจากห้อง "พี่น๊อตตตตต...กอดฮอลเป็นกำลังใจให้ฮอลหน่อยนะ" ผมก็กอดและอวยพรมันไปคับ พอบ่ายมันก็โทรมาเล่าใหญ่เลยว่าข้อนู้นข้อนี้เป็นงัย ผมฟังก็ยืนยิ้มนะคับ เพราะต่างจากตอนมิดเทอมจริงๆ คับที่มันเอาแต่ท้อแท้กับชีวิตมัน
ฮอลมันยังสอบไม่หมดคับ แต่เอกสารส่วนมากอยู่ห้องผม ผมก็งงว่าเอาไหนอ่านละ? รึมันจะไม่อ่าน? วันสอบวันที่ 3 ผมโทรหามัน แล้วก็ถามว่ามันอยู่ไหน? มันบอกว่าอยู่กะเพื่อนกินข้าวอยู่ ผมเลยถามมันว่าไม่มาเอาชีทเหรอ แล้วจะเอาไหนอ่าน? มันก็หงุดหงิดใส่ผมคับ บอกว่าอ่ะๆ เดี๋ยวเย็นนี้เข้าไปเอา ผมก็นั่งรอเพราะว่าผมก็ต้องไปอ่านหนังสือกะเพื่อนที่อื่นเหมือนกัน แต่มันก็ไม่มา ผมก็ไม่ว่ารัย อีกวันผมโทรไปอีกใส่อารมณ์เล็กน้อย "จะมาเอามั๊ยเนี่ยชีทอ่ะ? ทำตัวงี้อีกแล้วนะ ไหนว่าไม่อยากติดโปรง่ะ แล้วยังไม่พยายามอีก" มันก็บอกผมว่าอีก 15 นาทีเจอที่ห้องพี่ ผมทานข้าวอยู่ด้วยคับตอนนั้นออกจากห้อวมาแล้วด้วย เลยรีบกินใหญ่เลย กลัวผิดนัด555
พอผมถึงห้อง อีก 15 นาที ฮอลมันก็มา ตอนนั้นเย็นแล้วคับ ผมนั่งอยู่บนเตียงพิงกำแพงข้างเตียงอยู่ ผมอารมณ์เสียมากคับที่มันเป็นแบบนี้ ไม่ห่วงตัวเองเลย แล้วชอบมาบ่นเรื่องเรียนประจำ มันเข้ามาถึงห้อง หยิบหนังสือแล้วก็วาง หันมาหาผมที่นั่งมองมันอยู่ "เปนอะไรพี่ชาย งอลฮอลเหรออออออ? ฮอลขอโทษ มาๆ ง้อน้าาาาาา" ตอนนี้มันยืนข้างเตียงคับแล้วดึงแขนผมอยู่ ผมก็บอกว่า "พี่ก็ต้องไปอ่านหนังสือนะ ฮอลก็ต้องไปอ่านหนังสือ แต่ทำไมฮอลไม่ใส่ใจเลน จะสอบอยู่วันสองวันนี่แล้วนะ" แล้วมันก็ "อ่าๆๆๆๆๆๆ ฮอลขอโทษ หายงอลกันน้าาาาา" แล้วมันก็เอนตัวเข้ามาใกล้ผมบอกว่า "มาเดี๋ยวห้อมแก้มทีนึง" แล้วมันก็ทำากจู๋ๆ เอนเข้ามา ผมหันหน้าหนี แต่มันอ่ะล๊อคแขนผมไว้ แล้วมันก็หอมแก้มผมทันที ตอนนั้นผมสับสนไปหมดแล้วคับ ...ในใจมันคิดว่า อย่ามาทำแบบนี้เลยเพราะสุดท้าผมก็ต้องร้องไห้ แต่ก็ได้แค่คิดในใจนะคับ จากนั้นเราก็ออกจากห้องพร้อมกันและแยกย้ายกันไปอ่านหนังสือคับ^^