เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง (เกือบทั้งหมด) ที่เกิดขึ้นในชีวิตวัยเรียนของผม 

ผมจะมาเล่าชีวิตของตัวเองให้ฟังนะ ผมชื่อ "คิว" อายุ 14 ปี ตอนนี้ผมอยู่ม.2 เรื่องที่จะเล่านั้นจะขอย้อนไปเมื่อตอนเข้ามาที่เรียนที่โรงเรียนมัทธยมชื่อดังแห่งหนึ่งในสมุทรปราการ ตอนนั้นผมได้เข้ามาสมัครเรียนที่โรงเรียนนี้ (ตอนนั้นยังไม่เป็นนะ) ตอนนั้นผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสวยมากเธอชื่อ "โบว์" (ที่รู้เพราะแอบไปถามเพื่อนที่รู้จักกันตอนที่มาสมัครสอบ) ผมก็แอบชอบเค้าอยู่ข้างเดียวตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาสมัครเรียน และผ่านไปอีกอาทิตย์หนึ่งก็เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของชีวิตมัทธยมต้นเลยรู้สึกเกร็งๆอยู่บาง แต่เพอิญผมเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ง่าย (หลงตัวเองรึเกินเรานิ อิอิ)และผมก็ได้มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อ "โมท" เป็นคนตัวอ้วนคล้ายๆผมแต่ผมออกอวบๆ (อิอิ) โมทเป็นคนที่นิสัยดีมากบ้านรวยด้วยแล้วมันก็รู้อีกว่าผมชอบใครอยู่แต่มันก็ไม่บอกใครแถมยังช่วยเป็นพ่อสื่อให้ผมอีก และผมก็ได้คุยกับเค้าๆก็เป็นคนดีอะคร๊าฟนิสัยดีอีกด้วย ตอนนั้นเหมือน "โบว์" จะมีใจให้ผมด้วย (เออลืมบอกไปผมก็ไม่ใช่คนที่หน้าตาดีอะไรนะ ไม่สิต้องบอกเลยว่าหน้า... พวกคุณควรคิดเอาเองนะกร๊าบ) เออใช่ที่ผมรู้ว่าเหมือน "โบว์" จะมีใจให้ผมเพราะว่าเพื่อนผมอะมันไปขอเบอร์มาให้ผมแต่ "โบว์" ไม่ให้ ผมเลยไปขอเองและเค้าก็ให้ผมมาจนวันต่อมาผมคิดไว้แล้วว่าผมจะต้องบอกรักเค้าให้ได้แต่มันกับเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเมื่อแฟนเก่าของ "โบท" มาขอคืนดีและเค้าก็คบกันให้ ตอนนั้นผมช็อกมากเลยครับ เลยประชดชีวิตตัวเองเลยโดยการหันมาชอบผู้ชาย (ที่ประชดชีวิตนั้นที่ว่ามันไม่ได้ครั้งเดี่ยวที่โดดแบบนี้อะมันหลายครั้งแล้วจนตัวเราเองจะรับไม่ไหวอยู่แล้วอะ) และเพอิญผมเป็นคนชอบคนง่ายด้วยแหละมั่งเลยทำให้ผมสามารถชอบผู้ชอบได้ (หรือเราเป็นอยู่แล้วอันนี้ก็ไม่รู้) และคนที่ตกเป็นเเหยื่อของผมเป็นเพื่อนทีอยู่ห้องด้วยกับผมด้วยมันชื่อ "บอล" ในสายตาของผมถือว่ามันหน้าตาดีใช่ได้นะ ผมก็เลยพยายามตีสนิทจบได้เป็นเพื่อนสนิทกัน (ส่วน "โมท" นั้นย้ายโรงเรียนเพราะว่าเค้าเป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วเลยต้องอยู่โรงพยาบาล) และผมก็คิดว่าความรักครั้งนี้ของผมคงจะไม่มีอะไรมาแยงไปได้เพราะว่า "บอล" มันท่าทางออกไปทางเกย์นิดๆ (เสร็จกรูแน่น) ผมก็คิดว่าอยากจะบอกความรู้สึงของตัีวเองให้มันรู้ว่าผมรู้สึกยังไง แต่แล้วเรื่องราวที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อ "บอล" ไปคบกับผู้หญิงคนหนึ่งและผู้หญิงคนนั้ันก็เป็นเพื่อนสนิทฝ่ายหญิงของผมสะด้วยเธอชื่อ "พิ้ง" เป็นครั้งที่ทำให้ผมสะเทือนใจอย่างมากเลยและนับตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ได้กายเป็นคนที่เข้าโหมดไร้หัวใจ (ไม่ใช่ว่าหัวใจไม่มีนะ แต่กายเป็นคนที่เย็นชากับเรื่องแบบนี้ไำปเลย) ใครจะมากรักผมผมก็ไม่มีปฎิกิริิยาตอบสนองและผมก็ไม่ชอบใครเลยด้วย พอขึ้นชั้นม.2 ตัวเองก็คิดว่าจะไม่ขอรักใครอีกจะทุ่มเทในเรื่องการเรียนอย่างเดี่ยวไม่สนใครเลย แต่ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นมาอีกเพราะมีเพื่อนผมคนหนึ่งมันชื่อ "เติ้ล" อยู่ดีๆมันก็วิ่งมาชนผมและเราก็ล้มลงด้วยกันทั้งคู่เลย พอผมรุกขึ้นกำลังจะด่าไปนั้นผมก็ได้เห็นเหมือนว่ามันกำลังจะร้องผมก็เลยบอกว่า ''เห้ยเติ้ลเป็นอะไรรึป่าวกรูขอโทษเจ็บป่าว'' (สงั้น นี้ตกลงผมผิดใช่ไหมเนีย) มันบอกว่าไม่เป็นไรแล้วก็ของโทษผมที่มันวิ่งมาชน แต่ตอนนั้นมันรู้สึกเขินมากเลยตอนที่มันรุกขึ้นมาขอโทษผมหน้าตาที่ดูเหมือนจะร้องผมรู้สึกว่ามันมีเสน่ห์มากๆ และหน้าผมก็เริ่มแดงจนไม่รู้จะทำยังไงก็เลยเดินหนีมาเลย พอเดินหนีอกห่างมาได้แล้วนั้นรู้สึกว่าหัวใจมันยังเต้นแรงอยู่เลย (ผมกำลังจะหัวใจวายใช่ไหม) แต่ตัวผมเองก็ไม่ได้คิดอะไรมากผมคิดไปว่าที่มันเป็นแบบนี้เพราะว่าเราชนกันจนล้มลงและเพราะว่ามันชนผมตรงหน้าอกพอดีก็เลยอาจจะมีอาการแบบนี้ (ดูคิดไปได้) พอวันต่อมาผมก็คิดว่าผมคงชอบ "เติ้ล" แล้วก็ได้เพราะว่าพอผมเห็นหน้า "เติ้ล" ที่ไรรู้สึกว่าใจมันจะเต้นเร็วผิดปกติทุกที (น่าจะไปหาหมอน่ะผมเนี่ย) และผมก็ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึป่าวว่า "เติ้ล" จะเริ่มทำตัวตีสนิทกับผมขึ้นเรื่อยๆเวลามีงานที่จครูสั่งมันจะมาอยู่กลุ่มผมเวลาไม่เข้าใจอะไำรมันจะมาถามผมทั้งที่คนอื่นมีให้ถามมันไม่ถาม แต่ผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะว่าผมติด 1 ใน 10 คนที่ฉลาดที่สุดของห้อง (โม้มากกก) และผมก็เริ่มที่จะอยู่กับมันมากขึ้นๆ จนผมคิดไปเองว่าเรากำลังคบกันอยู่ และมีอยู่วันหนึงเพื่อนผมคนหนึ่งมันมาบอกว่า "เติ้ล" นะชอบผมตอนนั้นผมรู้สึกว่าดีใจสุดๆและก็น่าแดงด้วย แต่ว่าผมก็ไม่ได้เชื่อและก็ไม่ได้คิดอะไรนะเพราะว่าเติ้ลนะไม่เหมืือนเลย ผมคิดว่ามันนะเป็นชายแท้100%เลย แต่เพื่อนในกลุ่มผมมันก็แซวกันให้เลยว่า "คู่รักคู่นี้เดินมาด้วยกันเหลอ ไม่ยอมห่างกันเลยนะ" เพื่อนผมทั้งกลุ่มมันพูดพร้อมกัน ผมก็บอกไปว่า "บ้าเหลอไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละแค่เจอกันกลางทางเลยเดินมาด้วยกัน และอีกอย่านะกรุไม่มีทางชอบเติ้ลมันอยู่แล้วและเติ้ลมันก็ไม่มีทางชอบกรูด้วยอย่ามามั่ว" ไอ้พวกเพื่อนในกลุ่มผมมันก็เงียบกันหมดเลย แต่ไม่รู้ผมคิดไปเองรึป่าวเพราะหันไปมองหา "เติ้ล" เห็มมันทำหน้าเศร้าเืมื่อจะร้องอีกแล้ว ผมก็ถามไปว่า "เป็นอะไรเติ้ล" "เติ้ล" มันก็บอกว่าไม่เป็นอะไร และวันรุ่งขึ้นตอนหลังเลิกเรียนผมกำลังจะกลับบ้านนั้น "เติ้ล" มันก็เรียกผมให้ไปกับมันหน่อย ผมก็เดินตามมันไปตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร มันพาผมไปตรงทีไม่มีคน (คิดจะทำอะไร นี้มันที่โรงเรียนนะ ว่าไปนั้น) และก็หยุดผมยังไม่ทันจะได้ทำอะไรเลยก็มีเรื่องที่ผมไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินจากปากมันเอง "เติ้ล" คิวเองไม่ได้ชอบกรูจริงๆเหลอ (โอ้!!! เล่นสะผมไปไม่เป็นเลย)                                                                 "ผมเอง" ....เออ...อื้ม...คือ  (ผมไม่รู้จะพูดยังไง) แต่ยังไม่ทันได้พูดเติ้ลมันก็จูบผมเลย ตอนนี้ผมก็อึ้งๆไม่รู้จะทำยังไงแล้ว แต่พอผมได้สติผมก็พลักมันออกแล้วบอกว่า "ทำ-เอี้ย-ไรเนีย"                                                                                               

 "เติ้ล" ก็จูบไง (อื้มมันก็ตอบถูกนี้เนอะ)                                                                                                                         "ผมเอง" ไม่ใช่กรูหมายถึงมึงมาจูบกรูทำไมกรูกับมึงผู้ชายทั้งคู่นะเว้ย                                                                                      "เติ้ล" มึงเนียน่ะผู้ชายกรูรู้ว่ามึงชอบผู้ชายกด้วยกันอย่ามาโกหกกรูเลย                                                                                      "ผมเอง" เอออกรูยอมรับว่ากรูชอบผู้ชายแล้วไงแต่ไม่ต้องกลัวหลอกนะไม่มีทางชอบมึงหลอก  "เติ้ล" ทำหน้าเสียเลยครับ ไม่รู้ทำไม               "เติ้ล" แต่กรูชอบมึงนะกรูอยากให้มึงลชอบกรู กรูอยากอยู่กับมึงอยากให้มึงคิดถึงกรูอยากให้มึงมีกรูคนเดี่ยว (แม่งโครตเหมือนละครเลยอะ) ตอนนั้นผมอึ้งไปเลยครับกับสิ่งที่ผมได้ยินออกมาจากปากของคนทีผมชอบไม่สิต้องรักเลยแหละครัีบ แต่ผมยังไม่ทันจะไ้ด้พูดอะไรอีก "เติ้ล" มันก็จูบผมอีกครั้ง ปากปะกบปากชนกัน ผมรู้สึกถึงรสหวานจากปากของ "เติ้ล" ว่าทันหวานมาก (นี้ผมจูบกับคนอยู่ หรือกินน้ำตาลวะเนีย) และมันก็พูดว่า       "เติ้ล" นะคิวมึงรักกรูน่ะมึงคิดถึงกรูคนเดี่ยวนะกรูชอบมึงจริงๆนะ จะให้กรูทำยังไงก็ได้นะคบกับกรูนะกรูไม่อยากให้มึงไปยิ่งกลับผู้หญิงคนอื่นนะ     "ผมเอง" เดี่ยวผู้หญิงคนอื่น ใครอะ ตอนนั้นผมงงกับมันมากเลยครับมาผู้หญิงคนนั้นนะคนไหน                                                             "เติ้ล" ก็ผู้หญิงที่ชื่อ "เฟิร์น" ที่เองชอบไปยุ่งกับมันอะ บางครั้งกรูก็เห็นนะว่ามึงจับมือมันยอกล้อเล่นกัับมันอะ ทำไมอะผู้หญิงคนนั้นมันมีดูกว่ากรูเหลอ ทำไมเองต้องไปคบกับมันด้วยอะ เองไม่รู้เหลอว่ากรูชอบมึงอะทั้งๆที่กรูก็แสดงออกว่ากรูชอบมึงแต่มึงไม่สนกรูเลยทำกรูมันทุเรศขนาดนั้นเลยเหลอวะ (มันเล่นเป็นชุดเลย) มันเริ่มน้ำตาไหลออกมาจนผมเลยรู้สึกว่ามันคงชอบผมจริง ผมก็คิดว่าผู้หญิงที่มันบอกว่าผมคบกับเธออยู่นั้นมัน   "ผมเอง" จะบ้าเติ้ล ผู้หญิงที่ชื่อว่า เฟิร์น นะมันเป็นญาติกรูแล้วกดรูจะไปคบกับมันได้ไง และที่เองเห็นว่าเราเล่นยอกล้อกันนะนั้นมันก็แค่เล่นกันอยู่ที่บ้านเล่นกันแรงกว่านี้อีก เองไปเอาความคิดนี้มาจากไหนวะ เขินอะที่คนที่ผมชอบๆผมแล้วก็หึงผมอีก แต่ตอนนี้ "เติ้ล" มันอึ้งแล้วก็เงียบไปเลย "ผมเอง" ไม่มีอะไรแล้วใ่ช่ไหมนั้นกดรูไปนะ ทำเป็นโกรธแล้วเย็นชาใช่ อยากรู้มามันจะทำยังไง (แหม!!! ทำเป็นเล่นตัวนะกรู)  "เติ้ล" มันก็กว้ามือผมเอาไม่แล้วดึงผมเข้าไปกอดกลับมัน แล้วมันก็ร้องไห้ออกมาแล้วบอกว่า "กรูขอโทษอยากโกรธกรูนะ อยาทำตัวเย็นชากับกรูด้วยนะ" ผมก็อึ้งตามเคยแล้วตอนนั้นมันรู้สึกเขินแล้วก็ดีใจมาเลยอะครับที่คนที่เราชอบกำลังกอดเราอยู่ ผมจึงถามไปว่า "เองอยากคบกับกรูจึงเหลอ"  มันรีบตอนกลับเลยครับว่า "อยาก" ผมก็เลยบอกว่า "ถ้าเองอยาากคบกับกรูๆของมึงอย่างเดี่ยวคือ มึงอย่าทิ้งกรูไปไหนนะอยู่กับกรู" พอผมพูดเสร็จมันก็บอกว่า มันจะไม่มีวันทิ้งผมเด็ดขาดไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แล้วมันก็คายกอดของมันออกจากตัวผม แล้วจูบหน้าผากผมเบาๆ แล้วเราก็คบกัน นับตั้งแต่ัวันนั้นโลกของผมที่ผมเคยอยู่ที่มีแต่ความเย็นชาเจ็บเศร้าใจก็กลับกายเป็นโลกที่สดใส่มีแต่ความรักของสองเรา แม้ว่าเพื่อนรอข้างของเราจะมองว่าแปลกแต่ว่าพวกเค้าก็รับได้และคอยสนับสนุนพวกเราสองคนตอนมา ก่อนจบผมอยากจะบอกเติ้ลว่า  กรูรักมึงนะเติ้ล    

ถ้าชอบก็คอมเม้นมากันมั้งน่ะคร๊าฟ