ศิษย์เอ๋ย....ศิษย์รัก

     ประจักษ์ใจในตนแท้     เข้าใจรากเหง้าแห่งจิตตน     จงก้าวพ้นจิตใจอันลังเลไม่เชื่อมั่น    
จิตใจที่พะว้าพะวง     ห่วงหน้าพะวงหลัง     ให้ก้าวไปสู่ความมุ่งมั่น     ดั่งพุทธาที่กายใจสะอาดบริสุทธิ์
น้อมนำใจตนให้พ้นวัฏฏะ     นำผ่องชนพ้นลุ่มหลง     คงมั่นปณิธานแห่งใจที่มีต่อฟ้าเบื้องบน

     ยุดสุดท้าย     ฟ้าเลือกสรร     มิใช่มองตัดสินที่รูปนามภายนอก     แต่ฟ้าเบื้องบนตัดสินที่คุณธรรม
ความปราณีตแห่งการบำเพ็ญ     แรงไฟสุขุม     จริยาที่งามงด     ศิษย์ต้องเข้าใจให้ชัดหนา

     คุณค่าของคน....
มิใช่อยู่ที่บรรดาศักดิ์ที่สูงส่ง
มิใช่อยู่ที่เงินตราอันมากหลาย

     แต่....
อยู่ที่คุณธรรมอันเปี่ยมล้น
จิตใจอันงามงด
จริยาอันอ่อนน้อม
อุปนิสัยบุคคลอันสูงส่ง     เข้าได้กับทุกคน     ดั่งน้ำที่ซอกซอนไปได้ทุกพื้นที่     ทุกอณู


พระโอวาทอรอันต์จี้กงแห่งหนาผิง