ก่อนอื่น ต้อง บอกความหมายของ บล๊อก นี้ก่อนนะคับ

" นิทาน ก้อม " : ก้อม เป็นภาษาอีสาน แปลว่า สั้นๆ 
นั่นก็คือ ... นิทาน สั้นๆ นั่นเอง อิอิ.....

มีหนุ่มนักเรียนนอกคนนึง กลับมาจากต่างประเทศ ซึ่งกลับมาเมืองไทย แล้ว มองเห็นว่า ประเทศของเรายังด้อยพัฒนาการนัก ราวกับว่า
ชีวิต ของผู้คนที่นี้ ได้ขาดทุน ได้ขาดหายไป ราวกับตายไปแล้วส่วนหนึ่ง เมื่อเปรียบเทียบ กับคนที่ ต่างประเทศ ที่เขาพึ่งกลับมา

วันหนึ่ง เขา ไปที่ท่าน้ำ... ซึ่งเป็นแม่น้ำที่กว้าง มาก แต่เขาจำเป็นต้องข้ามไปอีกฝั่ง แต่มองไปทางไหน ก็ไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาข้ามไปได้
นอกจาก ลุงแก่ๆ คนนึง ที่มีอาชีพ พายเรือข้ามฟาก จึงเดินไปหาลุง แล้วก็ได้พูดคุยกัน

ชายหนุ่ม  :  ลุงครับ แถวนี้ไม่มีเรือ ยนต์ ที่ทันสมัยกว่า เรือแจว แบบนี้หรอครับ
ลุง : ไม่มี หรอกหลานเอ้ย เรือยนต์ คืออะไร ลุงยังไม่รู้จักเลย
ชายหนุ่ม : ลุงไม่รู้จักเรือยนต์ หรอครับ ก็เป็นเรือ ที่ไม่ต้องพายเอง เป็นเรือที่สามารถพาลอยข้ามแม่น้ำไปได้ ด้วยเทคโนโลยี
             ด้วยเครื่องจักร สมัยใหม่ ไงครับ
ลุง : ลุงไม่เข้าใจที่หลานพูด ลุงไม่รู้จักหรอก
ชายหนุ่ม : โอ้ยย แย่แล้วลุง ไม่รู้อะไรแบบนี้ ชีวิตลุง ก้เหมือนเสียเปรีย เหมือน เสียชีวิตไปแล้ว 25% แล้วนะครับ
ลุง : ......

แต่ชายหนุ่มนักเรียนนอก ก็ได้ตัดสินใจลงเรือไป ด้วยความจำเป็นที่ต้องเดินทางไปอีกฟาก ของ แม่น้ำ
 ชายหนุ่ม : ลุง ครับ แถวนี้ไม่มี สัญญาณ อินเตอร์เน็ตไร้สาย หรือ 3G หรอกเหรอครับ แล้วผมต้องไปอยู่ตรงไหน ถึงจะรัีบสัญญาณได้
ลุง: ลุงไม่รู้จักหรอกหลาน มันคืออะไร ลุงบอกไม่ได้ว่าต้่องไปตรงไหน
ชายหนุ่ม:  แย่แล้วลุง ไม่รู้จัก แม้แต่ อินเตอร์เน็ต หรือ 3G เลยหรอครับ เหมือนชีวิตลุง ได้เสียไปแล้ว 50% เลยนะครับ
              ทุกวันนี้เราต้องมีการเรียนรู้ อยู่เสมอๆ มีอะไรใหม่ๆเกิดขึ้นมามากมาย
              ชีวิตของเราควรรับรู้อะไรรอบตัวให้มากกว่าการพายเรือข้ามฟากนี้นะครับ
ลุง : งั้นเหรอหลาน

สัีกพักหนึ่ง ชายหนุ่มก็มองไปรอบๆ ซึ่งตอนนั้น เขาก็กำลังอิ่มเอิบ กับบรรยากาศ ลมเย็นๆ พัดผ่านตัว คลื่นน้ำที่สัมผัสกับตัว มองไปเจอกับ ต้นไม้ ธรรมชาติ รอบๆ เพราะตอนนั้น ได้อยุ่บริเวณกลางแม่น้ำ ผ่านมาได้ครึ่งทาง ซึ่งเป็น ทัศนียภาพที่ งดงามจริงๆ
แต่ชายหนุ่มก็ มีข้อสงสัยอีก จึงถามลุงว่า

ชายหนุ่ม: ลุงครับ  บริวเวณนี้ น่าจะมีตึกสูงๆ สำหรับ แขวน กระเช้าลอยฟ้า เพื่อรับบรรยากาศ ดีๆ ลุงรุจักไหมครับ กระเช้าลอยฟ้า
ลุง : ไม่รู้จัก เลย ลุงไม่เคยได้ยิน หรอกไอ่กระเช้าอะไรนั่น
ชายหนุ่ม : โอ้ยยย แย่แล้วลุง ลุง ไม่รุ้จักแม้แต่กระเช้าลอยฟ้าหรอครับ แล้วลุงรู้จัก โลก Cyber นักอวกาศ จรวด รถไฟฟ้า รถใต้ดิน
               หรืออะไรที่ เจริญหูเจริญตามากกว่า บริณที่ลุงพายเรือข้ามไปข้ามมามั้ยครับ
ลุง :  ลุงไม่เคยเห็นอะไร ไม่รู็เรื่องอะไรที่หลานพูดมาเลย ทุกวันลุงอยู่แต่ตรงนี้ รับจ้่างพายเรือ ไป กลับ แค่นั้นหล่ะหลานเอ้ย
ชายหนุ่ม : โถ... ชีวิตลุงช่างน่าสงสาร การที่ไม่รู้อะไร เรื่องนี้ ก็เหมือน ชีวิตได้ขาดไป 50% แล้วหล่ะลุง ถ้าเทียบกับคนที่เมืองนอกเค้า

ซึ่งขนะที่เขาพรรณาให้ลุงฟังเกี่ยวกับสิ่งที่ตัวเองร่ำเรียนมา และคาดฝันถึง อนาคต จะก้าวหน้า มีตึกสูงราวฟ้า มีอะไรต่างๆนาๆ จนไม่ได้สังเกตว่า ขณะนั้น ลมก็เริ่มพัดแรงขึ้น ฟ้าเริ่มมืดครึ่ม ฝนมีทีท่าว่าจะตกหนัก .... ลุงเลยพูดกับชายหนุ่มว่า

ลุง : หลานถามลุงมาเยอะแล้ว ลุึงขอถามอะไรสักอย่างสิ
ชายหนุ่ม : ถามมาเลยครับลุง ผมตอบลุงได้ทุกอย่าง ทุกข้อ ผมเรียนมา มีความรู้เยอะแยะมากมาย ผมรู้จักทุกสิ่งทุกอย่างอยู่แล้วครับลุงถามมาได้เลยครับบ
ลุง : อ่อ งั้นก็ดีแล้ว ลุงจะถามหลานว่า "หลานว่ายน้ำเป็นไหม"
ชายหนุ่ม :  ผมว่ายไม่เป็นครับ คิดว่าลุงจะถามอะไรยากกว่านี้เสียอีก
ลุง : อ่าว อย่างนี้ก็แย่สิหลานเอ้ย ก็แสดงว่าชีวิตของหลาน หายไปแล้ว 100% แน่นอน.
ชายหนุ่ม :......................................T^T


หนุ่มนักเรียนนอก เรียนรู้อะไรต่างๆมากมาย ฝันที่จะพัฒนาอะไรให้เกิดขึ้นใหม่ๆ ในอนาคต หวังว่าสักวันนึงต้องมีันั่นมีนี่ และเมื่อเห็นสภาพความเป็นอยู่ ของลุง ก็ได้เปรียบเทียบ ว่า ชีวิตของลุง หายไปถึง 125% แต่หนุ่มผู้นี้ มีความรู้มากมาย แต่ชีวิตหายไปน้อยกว่าลุง แค่ 25% ทำให้มองในมุมกลับกันได้ว่า

การที่ ลุง ไม่รู้ความรู้อะไรเลย รู้อย่างเดียวว่า ลุงมี"เป้าหมาย"ที่จะไปให้ถึงอีกฝั่ง และการที่ลุงมาพายเรือนั่น ลุงย่อมว่ายน้ำได้

การที่คนเรา รู้เพียงเป้าหมายที่จะทำในปัจจุบัน ว่ากำลังทำสิ่งใด เพื่อเป้าหมายอะไร ใกล้ไกลแค่ไหน และต้องประมาณตน ว่าตัวเองทำได้หรือไม่ ก็ทำให้ ดำรงชีวิต และนำพาชีวิตไปสู่เป้าหมาย ได้ สมดังใจ
 

อดีตคือเรื่องเล่า  ปัจจุบันคือความจริง อนาคตและวันพรุ่งนี้ คือเรื่องสมมุติ ^ ^!


ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคับ...

ขอคำแนะนำ ติชมด้วยละกันครับ

Cradit : คุณแม่ บรรจง นิสัยซื่อ