บนโลกใบนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นมากมายทุกวัน ทุกเวลา ทุกวินาที
ชั่วพริบตาความเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
เช่นเดียวกับความคิดของคนเรา

เมื่ออยู่กับความนิ่งยามรัตติกาล ทุกสิ่งรอบตัวเงียบ สงบ
มีเพียงแสงจากโคมไฟดวงน้อยๆบนโต๊ะไม้ หน้าจอคอม และชีวิตหนึ่งที่ยังคงตื่นอยู่ในราตรีนี้
งานกองใหญ่กองกันอยู่บนโต๊ะ ใจที่เหนื่อยล้า
ชวนให้ผละออกจากมัน และคิดทบทวนชีวิตที่เดียวดาย

ชีวิตของเกย์คนหนึ่ง ที่ต้องแอบซ่อนความรู้สึกส่วนลึกไว้ เพื่อดำเนินตามแนวทางแห่งสังคม
แนวทางที่"ปกติ" กำหนดโดยคนในสังคมที่เราไม่รู้ว่าเป็นใคร
บางครั้งก็เหงา โดดเดี่ยว แต่ชีวิตไม่เคยขาดสีสัน ไม่เคยขาดเรื่องราว
ทุกๆวันที่ทำงาน เราจะเจอสีสันใหม่ๆของชีวิต
จนคิดได้ว่า...
ถ้าไม่เป็นเกย์ เราคงไม่ได้มีโอกาสทบทวนเรื่องราวในชีวิตของเราเท่านี้

ผู้ชายคนหนึ่งทั่วๆไป คงตั้ใจเรียนให้จบ ทำงาน หาเงิน สร้างครอบครัว มีลูกหลานสืบสกุลต่อ
แต่เกย์อย่างผมทำแบบนั้นไม่ได้ อย่างน้อยก็ตอนนี้ อนาคตไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น...