The Experiment Part 1

By Rastatue (rastatue@gmail.com)
Edited by Jaye Stregyr
Posted 9/10/2010 @ http://www.studsinstone.com

DISCLAIMER: This story contains adult material including graphic descriptions of male/male sexual activity. If this type of material is offensive to you or you are not of legal age in your state/country of residence, do not read or download this text. This is intended solely for the viewing and entertainment of consenting adults. This story is fiction. No resemblance to actual persons or events is intended nor should any be inferred. This text may be re-posted, but may not be published without the permission of the authors.

ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ

"มึงไปยืนบนกล่องไม้นั่นแหละ" ผมบอกไอ้กริช ขณะที่มันกำลังถอดกางเกงชั้นในสีแดงของมันทิ้งไว้บนพื้นห้อง ไอ้กริชยืนเปล่าเปลือย ร่างกายของมันเต็มไปด้วยมัดกล้าม สมกับที่มันทุ่มเทเวลาไปกับการยกเวทออกกำลังกาย

ไอ้กริชไปยืนบนกล่องไม้ที่ผมกะให้เป็นฐานยืนและหันหน้ามามองผม กริชยืนกางขาอย่างสมดุลและวางมือทั้งสองข้างไว้ที่สะโพกอย่างหลวมๆ "ยังงี้ เหรอ? :)" มันยืนเท้าเอวแอ่นตัวทิ้งน้ำหนักเล็กน้อยไปที่เท้าขวา ยืนขำขำ ตามนิสัยที่อยู่ไม่ค่อยสุขของมัน

"เอ่อ แต่กูว่า มึง... ทำให้ของมึงแข็งกว่านี้ได้ไหมวะ มึงจะกลายเป็นรูปปั้นทั้งที ทำให้มันดูสมบูรณ์แบบหน่อย" ผมก้มหน้าก้มตาบ่นตอนปรับค่าระบบ ด้วยสีหน้าเขินๆ ที่พูดออกไปแบบนั้น

ไอ้กริชกระพริบตา และยิ้มกรุ่มกริ่ม "ฮาฮ่า กูว่าล่ะ"

ไม่พูดร่ำทำเพลง ไอ้กริชเอื้อมมือลงไปกำรอบท่อนเอ็นของมัน ก่อนจะเริ่มบีบนวด และรูดคลึงเบาๆ

ผมจ้องมอง มัดกล้ามอกของมันที่เบ่งแน่น รับกับหัวนมแข็งขึ้น ทั้งกล้ามแขนกล้ามขาที่เกร็งรับกับจังหวะที่มันรูดขึ้นรูดลง ไอ้กริชทำปากห่อ เหมือนพยายามจะเก็บเสียงที่แสดงถึงความเสียวซ่าน ในแต่ละครั้งที่มันปั่นแข็ง ในที่สุด ของของมัน ก็ผงาดขึ้นคล้ายท่อนเหล็กที่ตั้งได้องศากับกล้ามหน้าท้องที่สลักเสลาอย่างงดงาม ท่อนลำของกริชคล้ายจะผงกไปตามจังหวะการเต้นของหัวใจของมันตอนนั้น

"พอแล้วมั้ง" ผมกลืนน้ำลาย ก่อนรู้สึกถึงน้องชายของผมเองที่กำลังแข็งตัวภายใต้กางเกง หัวนมของผมก็ตึงตั้งเสียดสีไปมากับเสื้อยืด ผมพยายามระงับความรู้สึกที่พลุ่งพล่านระหว่างการทดลอง ผมตั้งระบบบันทึกภาพและเสียง เครื่องจับสัญญาณชีพ และเครื่องวัดปฏิกิริยาอนุภาคประจุไฟฟ้า "มึงพร้อมยังวะ?"

ไอ้กริช ยิ้มอย่างทะเล้น "กูพร้อมที่สุด ในชีวิตเลยวะ" มันกลับไปยืนท่าเดิม แต่คราวนี้ มันดูน่าสนใจยิ่งกว่าเก่า ไอ้กริชมันหน้าตาหล่อคมแบบไทยๆ คิ้วเข้มหนา นัยน์ตาแวววาวขี้เล่น บวกกับเรือนร่างที่มันตั้งหน้าตั้งตาออกกำลังกายอย่างหนักเพื่อให้ได้กล้ามเนื้อที่คมชัด สมส่วน จึงไม่น่าแปลกที่ใครหลายๆ คนแอบชอบมัน ร่วมทั้งตัวผม

ขณะที่มันขำเบาๆ ผมลงมือกดสวิตช์เดินเครื่องทันที

"โอวววว!" ไอ้กริชร้องออกมาทันทีทันใดที่พื้นใต้ฐานยืนเรืองแสงสีฟ้าขึ้นมา แสงที่จับไปบนร่างกายที่ล่ำสันของมันตอนนี้ ยิ่งทำให้เรือนร่างของมันดูเร้าใจยิ่งกว่าเก่า เสียงของอุปกรณ์ที่กำลังทำงานทำให้ห้องที่เงียบงัน เต็มไปด้วยเสียงดังหึ่งหึ่งของอุปกรณ์ที่กำลังสั่นสะเทือน

ภายใต้วัตถุในการทดลองที่เป็นมนุษย์ ตอนนี้ผมเห็นสีน้ำตาลของกล่องไม้กำลังค่อยๆ เปลี่ยนไปจากสีน้ำตาลไม้ค่อยซีดลง ก่อนแทนที่ด้วยสีเทาเหมือนขี้เถ้า คล้ายกับสีของไม้ที่กลายเป็นหิน ในเวลาไม่นานกล่องที่เคยทำจากไม้ ถูกแทนที่ด้วยกล่องที่ทำจากหินอ่อนสีขาวเสียแล้ว

"กูทำได้!" ผมตะโกนออกมาด้วยความดีใจ "มึงดูสิ กล่องมันเปลี่ย..."

ไอ้กริช พยักหน้า "เอ่อ!  แต่ตอนนี้ กูรู้สึกแปลกๆ วะ"

"มึงรู้สึกยังไง บอกกูมาซิ!" ผมตะโกนถาม ตอนนี้เสียงเครื่องเริ่มดังมากขึ้น มันสะเทือนซะฟันของผมสั่นกระทบกัน อากาศภายในห้องเหมือนมีการเปลี่ยนแปลง คล้ายๆ การก่อตัวของประจุไฟฟ้าในบรรยากาศก่อนเกิดพายุฝนฟ้าคะนอง

"อือ..." ไอ้กริชคิด  "ตอนที่มันมีแสงขึ้นมา มันเหมือนมีอะไรบางอย่างเหมือนไฟช๊อตวิ่งจากเท้ากูขึ้นไปที่หัวเลยวะ ตอนนี้กูสั่นเกร็งไปทั้งตัว และก็รู้สึกชา กูรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัวเลยว่ะ"

ผมพยักหน้าจดบันทึกผลการทดลอง ฐานยืนที่ทำจากกล่องไม้ได้กลายเป็นหินอ่อนไปหมดแล้ว ผิวสีแทนที่เท้าของไอ้กริชก็ค่อยๆ ซีดกลายเป็นสีเทา ในที่สุดผมก็ได้ยินเสียงเหมือนหินกรวดบนถนนบดกันในตอนนี้ เท้าของกริชทั้งสองข้างกำลังกลายสภาพเป็นสีขาว พื้นผิวมันลื่นเหมือนพื้นหินอ่อน

"เฮ้ย! ตอนนี้ กูขยับเท้าไม่ได้เลยว่ะ" ไอ้กริชกลืนน้ำลาย "รู้สึกมันหนักๆ หนาๆ ขึ้นว่ะ แต่..."
ไอ้กริชมองเท้าก่อนมองหน้าผมอีกครั้ง "แต่คราวนี้ กูรู้สึกถึงเท้าของกู ไม่ชาเหมือนเมื่อกี้ แต่กูขยับเท้าไม่ได้ว่ะ"

การกลายสภาพเป็นหินของวัตถุยังดำเนินต่อไปจากเท้าของไอ้กริช ลามขึ้นไปตามข้อเท้า ขึ้นไปจนถึงหัวเข่า กระบวนการดำเนินไปอย่างช้าๆ ผมมองเห็นส่วนขาท่อนล่างของมันกลายเป็นหินอ่อนเหมือนรูปสลักเทพเจ้ากรีกที่งดงาม กล้ามบริเวณน่องของมันถูกแทนที่ด้วยส่วนโค้งที่งดงามได้รูปของหินอ่อน

"กูรู้สึกผิวมันตึงๆ วะ ตอนนี้กล้ามกูมันก็แข็ง…" เสียงของไอ้กริชเป็นเสียงที่แปลกผสมทั้งความกลัวและความตื่นเต้น "มัน… มันเหมือนขากูกำลังจะเปลี่ยน… กูพูดไม่ถูกว่าเหมือน ขากูกำลังจะแข็งเป็นหิน กูอยากจะขยับขา แต่กู… กูทำไม่ได้ว่ะ"

ขณะที่ขาของไอ้กริชถูกตรึงให้อยู่กับที่ ผมเดินเข้าไปคุกเข่าตรงขามัน ผมวางมือตรงต้นขาไอ้กริชที่ยังไม่เปลี่ยนเป็นหิน ผมรู้สึกได้ถึงกล้ามต้นขาที่กำลังค่อยๆ สูญเสียความอบอุ่นไป มันเย็นจนเหมือนมันกำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง ความรู้สึกของการมีชีวิตของเซลล์ กำลังถูกดูดดึงออกไปจากกล้ามที่แข็งเกร็งขึ้น ทุกส่วนที่กระบวนการดำเนินไปจะได้ยินเสียงดังแกร่ก แกร่ก ผมเห็นผิวสีแทนของไอ้กริชกำลังจะกลายเป็นสีขาวของหินอ่อน ผมจึงรีบยกมือออกทันที ในขณะที่ต้นขาของมันกลายเป็นหินอ่อนมันเงา

"อ่า… อ่า…" ไอ้กริชครางเบาๆ ผมไม่รู้ว่าตอนนี้มันรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้ผมสังเกตเห็นกระบวนการเปลี่ยนสภาพของวัตถุกำลังลามขึ้นไปบริเวณเอวของไอ้กริช "อ่า… อ่า…" พวงไข่ของไอ้กริชสั่นไหวขึ้นลงไปตามจังหวะของเครื่องเปลี่ยนสภาพวัตถุ และแน่นอนขนอ่อนดกดำเป็นพุ่มใต้ท้องน้อยก็กำลังแข็งกลายเป็นพุ่มแข็งเหมือนไฟเบอร์กลาส "อ่า… อ่า… อ่า..." ไอ้กริชยิ่งครางหนักที่ท่อนเอ็นของมันกำลังแปลสภาพกลายเป็นหิน มันผงกครั้งที่หนึ่ง ครั้งที่สอง แล้วทันใดนั้น มันก็ตั้งตระหง่านกลายเป็นแท่งหินอ่อน เหมือนหยุดเวลาไว้อย่างนั้น การกลายสภาพทุกส่วนยังถูกเก็บรายละเอียดไว้อย่างงดงามทั้งพื้นผิว ความเรียบลื่น ลวดลายของเส้นเลือดที่พาดผ่านตามแท่งเอ็น

"อ่า… ข้างใน เหมือนมัน... แข็งเป็นหินไปหมดว่ะ อ่า.." ไอ้กริช โพล่งออกมา ก่อนมันจะหยุด มองผม  "เฮ้ย! นี่มึงฟังกูอยู่ไหม อ่า…" ไอ้กริชครางในระหว่างที่มันถามผม

ผมถอยออกมาเพื่อดูเรือนร่างทั้งหมดของมันตอนนี้ให้เต็มตา ตัวผมยืนห่างมันไม่กี่เมตรไอ้กริช มันเป็นนักกีฬาฟิตเนส ที่ร่างกายสมส่วน อกผายไหล่ผึ่ง หุ่นเป็นรูปตัววี ทุกครั้งที่มันขยับตัวจะสังเกตได้ว่าทุกส่วนเต็มไปด้วยพลังของชายชาตรี มันยังคงเป็นคนที่ช่างจ้อคนเดิม เพียงแต่ในตอนนี้ ตั้งแต่เอวท่อนล่างของมันลงไป มันไม่มีการเคลื่อนไหว ท่อนล่างทุกส่วนได้กลายเป็นหินอ่อนสีขาว กระบวนการยังไม่หยุดอยู่แค่นั้น ทั้งสะโพกและลำตัว ร่องกล้ามท้องแต่ละลูก มือและส่วนแขนที่เหมือนมันพยายามจะยกแต่คงสายไปเสียแล้ว ผมมองทุกอย่างที่เกิดขึ้นต่อหน้าด้วยความตื่นเต้นละคนกับความต้องการที่มีต่อตัวมันลึกๆ ข้างใน

"เอ้อ.. ก ก กูฟังมึงอยู่" ผมพูดตะกุกตะกัก

"มึงรู้ไว้เลย...อือ ว่ากูทำเพื่อมึง...อ่า แล้ว... กูเป็นไงมั่ง ...อ่า" มันถาม พร้อมสีหน้าเหย่เก

"เยี่ยม..." ผมชูนิ้วโป้งให้มัน  พร้อมกับเดินไปรอบๆ เพื่อตรวจสอบกระบวนการด้านหลัง ผมสัมผัสก้นของมัน ตอนนี้กลายเป็นหินอ่อนเรียบเนียนทั้งส่วนโค้งมน ทั้งแน่นตีง กระบวนการค่อยๆ ดำเนินเลื่อนขึ้นตลอดเวลาที่ยังได้ยินเสียงสั่นสะเทือนของอุปกรณ์ ทุกๆ เซลล์ของมันกำลังกลายเป็นหินอ่อน แผ่นหลังสีแทนที่เต็มไปด้วยความบึกบึนสมชายของมัน กำลังเปลี่ยนเป็นประติมากรรมสีขาว รูปปั้นที่ทำจากไอ้กริช สุดยอดเพื่อนรักของผม

"กริช! มึงเนี่ยน่าเอาเป็นบ้าเลยว่ะ เอ่อ … กู...หมายถึงถ้ามึงกลายเป็นรูปปั้น คือกูอยากเอามึง ไป..."

"อ่า … กูยอมให้มึง … อือ...เปลี่ยนกูเป็นหิน ...แค่สองชั่วโมงโว้ย ...อือ กูอยากเปลี่ยนใจตอนนี้ ...อือแต่กู เปลี่ยนใจทันไหม!"

ผมเดินกลับไปที่เครื่องบันทีกภาพ ผมมองผ่านเลนส์ มองเห็นหัวนมของมันแข็งเป็นไต ผมไม่รู้ว่ามันจะรู้สึกเสียวมากไหม แต่มันเอาแต่ครางตลอดเวลาที่เครื่องเปลี่ยนสภาพทำงานมาได้ครึ่งทาง วงหัวนมของมันตอนนี้ได้กลายเป็นหินอ่อนสีขาว ครึ่งหนึ่งของแผ่นอกของไอ้กริช ได้กลายเป็นหิน แม้มันยังหายใจอยู่ก็ตาม

"กริช บอกกูสิ มึงรู้สึกยังไง" ผมยกกล้องบันทึกภาพขึ้นมาถือไว้แน่น ในขณะที่เดินเข้าไปใกล้ร่างที่ยืนแข็งอยู่ตรงนั้น ผมเลื่อนกล้องซูมและแพนไปทั่วทุกส่วนของมันอย่างช้าๆ ก่อนจะเก็บรายละเอียดสุดท้ายทั้งหมด ในมุมกว้าง "กูอยากรู้ ว่าทำไม มึงบอกกู ว่ามึงอยากทำการทดลองนี้!"

"อ๊าา!... หน้า กู มัน...แข็งขึ้น ... กูขยับ… ไม่ได้เลย ... ปาก มัน … ชา ชา... ลิ้นมัน… แข็ง" ไอ้กริชหยุดพูดครู่นึ่ง "แต่… กู… รู้สึก… ทุกอย่าง… ร่างกาย… มัน ...รู้สึกดี ...กู ...ไม่รู้...มันรู้สึก...ดีว่ะ" ไอ้กริช หยุดพูดอีกครั้ง มันพยายามหายใจ ตอนนี้ ครึ่งหน้าอกอันผึ่งผายของมันได้กลายเป็นหินไปเสียแล้ว  เสียงไอ้กริช กระเซ่าและหายไปในลำคอ ขณะที่มัดกล้ามต้นแขนกำลังกลายเป็นหิน มันพยายามหายใจก่อนที่แผ่นอกอันหนาแน่นจะกลายเป็นหิน ตัวผมก็เหมือนจะสั่นไปตามความรู้สึกของมันตอนนี้

มันไม่รู้หรอก ว่าตอนนี้ ผมไม่ได้เสียงใดๆ เปล่งออกมาเลย มันยังพยายามพูดด้วยเสียงที่เงียบเชียบ บางทีผมอ่านปากที่ยังขยับอยู่ของมัน มันบอกว่ามันไม่รู้สึกถึงการเต้นของหัวใจแล้ว มันรู้สึกกลัว แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกดีและเสียวซ่านไปทั่วทุกส่วน...

ตอนนี้ต้นคอและศีรษะทั้งหมดของไอ้กริช กำลังจะกลายเป็นสีขาวของหินอ่อน ก่อนที่มันจะพูดอะไรมากไปกว่านี้ "เฮ้ย กริช ยิ้มหน่อยว่ะ"

เหมือนมันจะได้ยินผม มันพยายามฉีกยิ้มเต็มที่ ก่อนที่เสียงแกร่ก แกร่ก ของกระบวนการตามส่วนต่างๆของวัตถุทดลองจะหายไป กริช มันยืนยิ้มกว้างแสดงออกว่ามันกำลังมีความสุขและมีอารมณ์มากใบหน้าของถูกเคลือบไปด้วยหินอ่อนแข็งเหมือนหน้ากาก เส้นผมทุกเส้นแข็งเหมือนไฟเบอร์กลาสสีขาว แสงสีฟ้าที่พื้นก็ค่อยๆ หรี่ลงพร้อมกับเสียงกับสั่นสะเทือนของอุปกรณ์ที่เบาลงจนกระทั่งหายไป

"ไชโย! สำเร็จแล้วว่ะ!"

ไอ้กริช ยังยืนอยู่ตรงนั้นต่อหน้าผม มันยังมีชีวิตและยืนอยู่ในท่าที่มันเลือกไว้ แต่.. มันได้กลายเป็นรูปปั้นหินอ่อนไปโดยสมบูรณ์ เมื่อไม่กี่นาทีก่อน มันยังเป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อและร่างกายอันอบอุ่น มันเหมือนความฝันสำหรับผม ที่ไอ้กริชมันยอมถอดเสื้อผ้าเหลือแต่ร่างกายอันเปล่าเปลือย
แล้วปีนขึ้นไปยืนเป็นตัวอย่างทดลอง เพื่อนผมมันยังยืนอยู่ตรงนั้น แต่ทุกๆ ส่วนได้กลายสภาพกลายไปเป็นศิลปะอันงดงาม

ไอ้กริช มันยืนอยู่เป็นรูปปั้นหินอยู่ตรงนั้น มันยิ้มและมองมาที่ผม มัดกล้ามทุกส่วนเกร็งแข็ง หัวนมแข็งเป็นไต และท่อนที่ผงาดชูชันเกินกว่าที่ผมเคยเห็นจากผู้ใด ทุกเส้นผม ทุกเนื้อหนัง แม้แต่ดวงตาก็กลายเป็นหินสีขาว ลื่นเรียบมันสะท้อนกับแสงและแข็งแกร่งแบบหินอ่อน สายตามันยังจับจ้องมุ่งตรงมาที่ผม ตอนนี้ ไอ้กริชมันไม่เคลื่อนไหว ไม่แม้แต่จะพูดหรือหายใจ มันยังยืนแข็งอยู่ท่าเดิม ผมสัมผัสกล้ามอกที่แข็งเป็นหิน และขัดไปมาที่หัวเรียบแข็งของมัน

ผมล้วงมือข้างนึงไปที่เป้าของผมระหว่างที่ใช้มืออีกข้างหนึ่งบี้บดไปมาที่หัวแข็งของไอ้กริช
ผมจินตนาการว่ามันคงยิ่งรู้สึกเสียวที่ผมทำกับมันแบบนี้ ผมเปลี่ยนไปใช้นิ้ววนไปที่หัวนมแข็งของรูปปั้นอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา ผมทนไม่ไหวอีกต่อไป ผมใช้มือสำรวจไปทั่วเรือนร่างอันแข็งแกร่งและเย็นเชียบของไอ้กริช ผมเข้าไปนัวเนีย และกอดจูบทุกอณูของมัน ถ้าตอนนี้มันสามารถเคลื่อนไหวได้
มันคงพยายามสลัดจากการตอแยของผม แต่ตอนนี้มัน ทำได้แค่ยืนแข็งเป็นรูปปั้นหินอ่อน และไม่สามารถปฏิเสธต่อความต้องการที่ผมมีต่อมันได้ ผมไล่มือไปตามเรือนร่างของมัน จากท่อนแขนไล่ไปตามหัวไหล่อันกว้างใหญ่ หน้าอกและกล้ามท้อง ผมลูบคลำและอ้อมกอดหุ่นรูปตัววีของมัน ผมรู้สึกเสียวซ่านและรู้ได้เลยว่ายิ่งสัมผัสไอ้กริชมากเท่าไหร่ มันยิ่งซึมซับสัมผัสที่อ่อนไหว ที่กระตุ้นความเสียวได้ตลอดเวลา ผมเริ่มเลื่อนนิ้วขึ้นและลงบนท่อนหินที่ผงาดชูชัน ถ้ามันยังเคลื่อนไหวได้อยู่ คงได้แต่ห่อปากซึมซับทุกความเสียวซ่านที่ผมมอบให้แก่มัน

ท่อนของผมเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ ผมรีบถอดเสื้อผ้าออกและยืนเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับร่างของไอ้กริช ผมรู้ว่ามันยังรับรู้ทุกอย่าง ยังมองเห็น รู้สึกหรือได้ยิน ผมเริ่มลงมือชักของผมไปพร้อมกับของมัน

ผมชักของผมขึ้นลงอย่างรุนแรงเหมือนไม่เคยทำมาก่อน ในระหว่างที่ใช้มืออีกข้างหนึ่งสำรวจรูปปั้นของไอ้กริช ผมหายใจหอบ ก่อนพยายามปีนฐานรูปปั้นและกระซิบข้างหูมัน "มึง นี่มันสุดยอดเลยว่ะ กริช" ไอ้กริชยังยืนแข็ง เหมือนทหารหนุ่มที่ยืนเฝ้ายามอย่างแข็งขัน

ผมย่อตัวลงต่อหน้ารูปปั้นไอ้กริช จูบต้นขาของมัน บรรจงจูบลงไปบนท่อนแข็งที่ลื่นเรียบและเย็นตามธรรมชาติของหินอ่อน ผมใช้ปากเปียกแฉะห่อหุ้มของรูปปั้น ผมจินตนาการว่าไอ้กริชมันพยายามดิ้นรนให้พ้นจากสภาพที่มันเป็นอยู่นี้ มันคงเสียวซ่าน ชักดิ้นชักงอกับการดูดดื่มของผม อีกไม่นานมันคงถึงจุดสุดยอด แต่มันคงไม่มีวันนั้น ความรู้สึกเสียวซ่านคงจะเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น และเพิ่มขึ้น ไม่มีวันลดลงและจางหายไป มันจะยังคงอยู่ ตราบเท่าที่มันไม่สามารถปลดปล่อยจากสภาวะนี้ได้ ผมรู้ว่ามันคงร้องครวญครางด้วยความสุขมากกว่าร่างกายแบบเดิมที่มันไม่สามารถทนทานได้ต่อการกระตุ้นและปลุกเร้าของผม

ทันใดไหน ผมก็นึกขึ้นได้ นี่กูกำลังบันทึกภาพอยู่นี่ มันเป็นบันทึกภาพของกระบวนการเปลี่ยนไอ้กริชเป็นรูปปั้น และนี่ผมกำลังมีอะไรกับมันที่กลายสภาพไปแล้ว กูนี่มันซุ่มซ่ามจริง

"กูพนันได้เลย ว่ามึงคงไม่คิดหรอก ว่าพอมึงกลายเป็นรูปปั้น มึงจะได้รู้สึกดีอย่างนี้" ผมคิดในใจ

เป็นเวลาเกือบชั่วโมงที่ผมระเริงไปกับเรือนร่างอันแข็งแกร่งไอ้กริช และความต้องการของตัวผมเอง

"โอ้ โอ" ไม่ไหวแล้ว ผมคุกเข่าลงไปกองกับพื้นและปลดปล่อยตัวผมเองจากความต้องการนี้ น้ำของผมแตกกระจายไปบนพื้น ผมสูดหายใจสักพัก ก่อนค่อยๆ ยืนขึ้นและประทับจูบอันดูดดื่มไปที่ริมฝีปากของไอ้กริช

"กูสงสัยจริงๆ กริช" ผมกระซิบบอกมันในความคิด "ถ้ากูเก็บมึงไว้แบบนี้สักสองสามปี มึงจะเป็นยังไง"

ฝากติดตาม นิยายแปลง แนว ASFR ด้วยนะคร้าบ จะขอบพระคุณยิ่งหากท่านระบุด้วยว่าชอบ ช่วงไหน เพราะอะไรครับ