พระอิติปิโสรัตนมาลาพร้อมคำแปล
อิ
อิฏโฐสัพพัญญุตะญานัง
อิฏฐังธัมมังอะนุปปัตโตอิจฉันโตอาสะวักขะยัง
อิทธิมันตังนะมามิหัง
อิ
จงหมั่นภาวนา ป้องกันศาสตรา ห่อนต้องอินทรีย์
ทั้งให้แคล้วคลาด นิราศไพรี ศิริย่อมมี แก่ผู้ภาวนา
ติ
ติณโณโยวัฏฏะทุกขัมมา
ติสโสภูมีอะติกกันโตติณณังโลกานะมุตตะโม
ติณณังโอฆังนะมามิหัง
ติ
ถึงบทนี้ไซร้ หมั่นภาวนาไว้ กันภัยนานา
ภูตผีปีศาจ มิอาจเข้ามา ทั้งปอบทั้งห่า ไม่มาหลอกหลอน
ปิ
ปิโยเทวะ มะนุสสานัง
ปิโยนาคะสุปัณณานังปิโยพรัหมานะมุตตะโม
ปิยินทรียังนะมามิหัง
ปิ
ภาวนานึก สติตรองตรึก อย่าทำร้อนใจ
สารพัดเมตตา อย่าได้อาวรณ์ ครูแต่เก่าก่อน เคยได้ใช้มา
เสกหมากรับประทาน เป็นที่เสน่หา แก่ชนทั้งหลาย
โส
โสกาวิระตะจิตโตโย
โสกัปปัตเตปะโมเทนโตโสภะมาโนสะเทวะเก
โสภะวัณณังนะมามิหัง
โส
ภาวนาทุกวัน ตามกำลังวัน ป้องกันอันตราย
ทุกข์ภัยพิบัติ สารพัดเหล่าภัย ศัตรูทั้งหลาย แคล้วคลาดห่างไกล
ภะ
ภัชชิตาเยนะสัทธัมมา
ภะเยสัตเตปะหาเสนโตภัคคะปาเปนะตาทินา
ภะยะสันตังนะมามิหัง
ภะ
จงภาวนา กันโรคโรคา ไข้เจ็บทั้งหลาย
ศัตรูมุ่งมาตร มิอาจทำได้ พินาศยับไป ด้วยพระคาถา
คะ
คะมิโตเยนะสัทธัมโม
คัจฉะมาโนสิวังรัมมังคะมาปิโตสะเทวะกัง
คัมยะธัมมังนะมามิหัง
คะ
ถ้าหมั่นภาวนา โรคภัยโรคา ไม่มายายี
จะค่อยบรรเทา หากโรคเก่ามี มิช้ากายี สิ้นทุกข์สุขา
วา
วานานิกขะมิโยตัณหา
วานะนิพพาปะนัตถายะวาจังภาสะติอุตตะมัง
วายะมันตังนะมามิหัง
วา
บทนี้ดีล้ำ ภาวนาซ้ำซ้ำ ป้องกันศัตรู
เหล่าโจรอาธรรม์ พากันหนียู้ ไม่คิดต่อสู้ ออกได้หายไป
อะ
อะนัสสาสะกะสัตตานัง
อะนันตะคุณะสัมปันโนอัสสาสังเทติโยชิโน
อันตะคามิงนะมามิหัง
อะ
ให้ภาวนา กันเสือช้างม้า ทำร้ายรบกวน
เป็นมหาจังงัง สิ้นทั้งขบวน จระเข้ประมวญ สัตว์ร้ายนานา
ระ
ระโตนิพพานะสัมปัตเต
รัมมาเปตีธะสัตเตโยระโตโสสัตตะโมจะเน
ระนะจาคังนะมามิหัง
ระ
ภาวนาไว้ คุณคนคุณไสย สารพัดพาลา
ใช้ป้องกันได้ มิให้เข้ามา ถูกต้องกายา พินาศสูญไป
หัง
หัญญะเตปาปะเกธัมเม
หังสะมานังมะหาวีรังหังสาเปติปะรังชะนัง
หันตะปาปังนะมามิหัง
หัง
ให้ภาวนา เมื่อเวลา เข้าสู่สงคราม
ข้าศึกศัตรู ใจหู่ครั่นคร้าม ไม่คิดพยาบาท ทำร้ายเราแล
สัม
สังขะตาสังขะเตธัมเม
สังสารังสังวิฆาเฏติสัมมาเทเสสิปาณินัง
สะสัมพุทธังนะมามิหัง
สัม
ภาวนาตรึก ช่างดีพิลึก ท่านในรำพรรณ
เมื่อจะเข้าสู้ เหล่าศัตรูสรรพ์ หมดสิ้นด้วยกัน พ่ายแพ้ฤทธี
มา
มาตาวะปาลิโตสัตเต
มานิโตเทวะสังเฆหิมานะถัทเธปะมัททิโน
มานะฆาฏังนะมามิหัง
มา
ภาวนาไว้ ถ้าหมั่นเสกใช้ ทุกวันยิ่งดี
แก้คนใจแข็ง มานะแรง มีใจอ่อนทันที ไม่มีเย่อหยิ่ง
สัม
สัญจะยังปาระมิงสัมมา
สังขารานังขะยังกัต๎วาสัญจิต๎วาสุขะมัตตะโน
สันตะคามิงนะมามิหัง
สัม
สำหรับบทนี้ ตำรับกล่าวชี้ ว่าดีจริง
สำหรับเสกยา ปัญญาดียิ่ง สุดจะหาสิ่ง ใดมาเปรียบปาน
พุท
พุชฌิต๎วาจะตุสัจจานิ
พุชฌาเปนตังสิวังมัคคังพุชฌาเปติมะหาชะนัง
พุทธะเสฏฐังนะมามิหัง
พุท
ภาวนาไป เสนียด*อะไร มิได้พ้องพาน
อุปสรรคไรๆ ก็ไม่พะพาน แสนจะสำราญ ให้หมั่นภาวนา
โธ
โธติราเคจะโทเสจะ
โธตาสะวังมะหาวีรังโธติโมเหจะปาณินัง
โธตะเก๎ลสังนะมามิหัง
โธ
ภาวนาไว้ กันเสือช้างได้ ทั้งสุขหนา
ใช้ป้องกันบ้าง สัตว์ร้ายนานา ไม่อาจเข้ามา ยายีบีฑา
วิช
วิวิจเจวะอะสัมธัมมา
วิเวเกฐิตะจิตโตโยวิจิต๎วาธัมมะเทสะนัง
วิทิตันตังนะมามิหัง
วิช
สำหรับบทนี้ คุณาย่อมมี อติเรกนานา
กันพวกศัตรู เหล่าหมู่พาลา ไม่อาจเข้ามา หลบหน้าหนีไป
ชา
ชาติธัมโมชะราธัมโม
ชาติเสฏเฐนะพุทเธนะชาติอันโตปะกาสิโต
ชาติโมกขังนะมามิหัง
ชา
ภาวนาไว้ คุณไสยอนันต์ ทำมามิได้
จงหมั่นภาวนา อย่าได้สงสัย อาจารย์กล่าวไว้ ดังได้อ้างมา
จะ
จะยะเตปุญญะสัมภาเร
จะชันตังปาปะกัมมานิจะเยติสุขะสัมปะทัง
จะชาเปนตังนะมามิหัง
จะ
บทนี้ดีล้น เสกทำน้ำมนต์ รดเกล้ากายา
เสกมะกรูดส้มป่อย ถ้อยความมีมา ใช้สระเกษา ถ้อยความสูญไป
ระ
ระมิตังเยนะนิพพานัง
ระชะโทสา ทิเก๎ลเสหิรักขิตังโลกะสัมปะทัง
ระหิตังตังนะมามิหัง
ระ
ภาวนา ศัตรูอาธรรพ์ สรรพโรคภัย
กันได้หลายอย่าง ทั้งเสนียด*อะไร ภาวนาไว้ อย่าได้กังขา
ณะ
นะมิโตเยวะพรัหมเมหิ
นะทันโตสีหะนาทังโยนะระเทเวหิสัพพะทา
นะทันตังตังนะมามิหัง
ณะ
บทนี้เป็นเอก มีคุณเอนก สุดจะพรรณนา
ระงับดับโศก กันโรคผีห่า อันจะมาคร่า ชนมายุไซร้
สัม
สังธาเรติวิเธโลเก
สัมมานิพพานะสัมปัตโตสัญชานาติอะนิจจะโต
สัมปัสสันตังนะมามิหัง
สัม
สำหรับบทนี้ ท่านอาจารย์ แนะนำกล่าวไว้
ใช้เป็นเสน่ห์ สมคะเนดังใจ อย่าได้สงสัย ดียิ่งนักหนา
ปัน
ปักกะเตโพธิสัมภาเร
ปัญญายะอะสะโมโหติปะสัฏโฐโสสะเทวะเก
ปะสันนังตังนะมามิหัง
ปัน
บทนี้สามารถ กันภูตปีศาจ ไม่อาจเข้ามา
หลอกหลอนเราได้ ท่านให้ภาวนา จงได้อุตส่าห์ ท่องให้ขึ้นใจ
โน
โนเทตินิระยังคันตุง
โนสะโมอัตถิปัญญายะโนจะปาปังอะการะยิ
โนนะธัมมังนะมามิหัง
โน
บทนี้ภาวนา ป้องกันฟ้าผ่า และช้างม้าภัย
มีจิตจำนง ประสงค์สิ่งใด ลงของก็ได้ ใช้ตามปรารถนา
สุ
สุนทะโรวะระรูเปนะ
สุสุททะสังทิสาเปติสุสสะโรธัมมะภาสะเน
สุคะตันตังนะมามิหัง
สุ
ภาวนากันคุณว่านยา อันเขากระทำมา
ทั้งอาวุธ และเครื่องศาสตรา แม้ถูกกายา ก็มิเป็นไร
คะ
คัจฉันโตโลกิยังธัมมัง
คะโตโสสัตตะโมเจตุงคัจฉันโตอะมะตังปะทัง
คะตัญญาณังนะมามิหัง
คะ
ทำน้ำมนต์ บริกรรมพร่ำบ่น อย่าได้เมามัว
ประพรมสินค้า จงอย่ายิ้มหัว กำไรเกินตัว อย่ากลัวขาดทุน
โต
โตเสนโตวะระธัมเมนะ
โตสังอะกาสิชันตูนังโตสัฏฐาเนสิเววะเร
โตละจิตตังนะมามิหัง
โต
ภาวนาเสก มีคุณอย่างเอก เข้าหาเจ้าขุน
มูลนายเจ้าพระยา เมตตาอุดหนุน โปรดปรานการุณ เพราะคุณคาถา
โล
โลเภชะหะติสัมพุทโธ
โลเภสัตเตชะหาเปติโลกะเสฏโฐคุณากะโร
โลภะสันตังนะมามิหัง
โล
ภาวนาเป่า ศัตรูทุกเหล่า แม้กริ้วโกรธา
แต่พอได้เห็น เอ็นดูเมตตา ปราณีนักหนา ดุจญาติของตน
กะ
กันโตโยสัพพะสัตตานัง
กะเถนโตมะธุรังธัมมังกัต๎วาทุกขักขะยังชิโน
กะถาสัณหังนะมามิหัง
กะ
เอาข้าวสารมา แล้วภาวนา เสกให้หลายหน
เสร็จแล้วซัดไป ไล่ผีบัดดล หนีไปไกลพ้น ไม่มาราวี
วิ
วินะยังโยปะกาเสติ
วิเสสัญญาณะสัมปันโนวิทธังเสต๎วาตะโยภะเว
วิปปะสันนังนะมามิหัง
วิ
เสกขมิ้นและว่าน เสกข้าวรับประทาน อยู่คงอย่างดี
อีกอย่างหนึ่งไซร้ ไล่ขับผี ภูติพรายไม่มี สิงสู่กายา
ทู
ทูเสสัตเตปะหาเสนโต
ทูรังนิพพานะมาคัมมะทูรัฏฐานังปะกาเสติ
ทูสะหานังนะมามิหัง
ทู
ภาวนาบทนี้ เมตตาปราณี ไม่มีโทสา
หญิงชายทั้งหลาย รักใคร่หนักหนา ห่างไกลภัยยา สิ้นทุกข์สดใส
อะ
อันตังชาติชาราทีนัง
อะเนกุสสาหะจิตเตนะอะกาสิทีปะทุตตะโม
อัสสาเสนตังนะมามิหัง
อะ
จงได้ตรองตรึก หมั่นพินิจนึก ภาวนาไป
เห็นหน้า เมตตารักใคร่ ภาวนาไว้ เป็นศุภมงคล
นุต
นุเทติราคะจิตตานิ
นุนะอัตถังมะนุสสานังนุทาเปติปะรังชะนัง
นุสาสันตังนะมามิหัง
นุต
บทนี้ดีเหลือ ให้ใช้ในเมื่อ ถึงคราวอับจน
ป้องกันผู้ร้าย โรคภัยเบียดตน พินาศปี้ป่น ไม่ทันรบกวน
ตะ
ตะโนติกุสะลังธัมมัง
ตัณหายะวิจะรันตานังตะโนติธัมมะเทสะนัง
ตัณหาฆาฏังนะมามิหัง
ตะ
ภาวนาเสก ปลุกตัวและเลข ว่านยาทั้งมวล
อนึ่งใช้เสก เครื่องคลาดก็ควร เมื่อรณศึกล้วน เป็นศิริมงคล
โร
โรเสนเตเนวะโกเปติ
โรคานังราคะอาทีนังโรเสเทวะนะภุชฌะติ
โรคะสันตังนะมามิหัง
โร
ภาวนาใช้เป็นไร จากด้าวถิ่นตน
ทั้งใช้ปลุกเสก ซึ่งเครื่องคงทน อย่าได้ฉงน แก้กันสรรพภัย
ปุ
ปุณันตังอัตตะโนปาปัง
ปุญญะวันตัสสะราชัสสะปุเรนตังทะสะปาระมิง
ปุตตะภูตังนะมามิหัง
ปุ
บทนี้ศักดิ์สิทธิ์ ภาวนาดับพิษ สัตว์ร้ายทั้งหลาย
ตะขาบแมลงป่อง หากต้องเหล็กใน จงภาวนาไว้ พิษห่างบางเบา
ริ
ริปุราคาทิภูตังวะ
ริตตังกัมมังนะกาเรตาริทธิยาปะฏิหัญญะติ
ริยะวังสังนะมามิหัง
ริ
บทนี้ภาวนา รุ่งเรืองเดชา อำนาจแก่เรา
ทั้งหญิงและชาย พอได้เห็นเรา ครั่นคร้ามไม่เบา เมื่อเข้าสมาคม
สะ
สัมปันโนวะระสีเลนะ
สะยัมภูญาณะสัมปันโนสมาธิปะวะโรชิโน
สัณหะวาจังนะมามิหัง
สะ
ภาวนาทุกวัน หมู่เทพเทวัญ ชวนกันระดม
พิทักษ์รักษา เจตนารมณ์ มิให้ระทม เดือดเนื้อร้อนใจ
ทัน
ทันโตโยสะกะจิตตานิ
ทะทันโตอะมะตังเขมังทะมิต๎วาปิสะเทวะกัง
ทันตินทริยังนะมามิหัง
ทัน
บทนี้ภาวนา สำหรับเสกผ้า โพกเศียรครรไร
เจริญราศี สวัสดีมีชัย เสก ณ ที่ไซร้ แมลงรูปบัดดล
มะ
มะหุสสาเหนะสัมพุทโธ
มะหิตังนะระเทเวหิมะหันตังญาณะมาคะมิ
มะโนสุทธังนะมามิหัง
มะ
อาจารย์กล่าวไว้ ให้เสกดอกไม้ ทัดหูของตน
มีสง่าราศี สวัสดีมงคล เสน่ห์เลิศล้น แก่คนทั้งหลาย
สา
สารังเทตีธะสัตตานัง
สาระถิวิยะสาเรติสาเรติอะมะตังปะทัง
สาระธัมมังนะมามิหัง
สา
ภาวนาให้มั่น กันฝังอาถรรพ์ เวทย์มนต์ทั้งหลาย
ทั้งกันกระทำ มิให้ต้องกาย อีกอาวุธร้าย เมื่อเข้าณรงค์
ระ
รัมมะตาริยะสัทธัมเม
รัมเมฐาเนวะสาเปนตังรัมมาเปติสะสาวะกัง
ระณะหันตังนะมามิหัง
ระ
ใช้ภาวนา ป้องกันสัตว์ป่า เสือช้างกลางดง
ทั้งควายและวัว กระทิงตัวยง ไม่กล้าอาจอง ตรงเข้าราวี
ถิ
ถิโตโยวะระนิพพาเน
ถิรังฐานังปะกาเสติถิเรฐาเนสะสาวะโก
ถิตะธัมมังนะมามิหัง
ถิ
บทนี้กล้าหาญ เสกข้าวรับประทาน คงกระพันชาตริ
ศัตรูหมู่ภัย ไม่ร้ายราวี เป็นสง่าราศี ไม่มีศัตรู
สัต
สัทธัมมังเทสะยิต๎วานะ
สะมาหิตังสะสาวะกังสันตังนิพพานะปาปะกัง
สันตะจิตตังนะมามิหัง
สัต
เมื่อจะไสยา จงได้ภาวนา ตามคาคุณครู
ป้องกันโจรร้าย ไม่มีศัตรู ที่จะมาขู่ ข่มเหงน้ำใจ
ถา
ถานังนิพพานะสังขาตัง
ถาเนสัคคะสิเวรัมเมถาเมนาธิคะโตมุนิ
ถาเปนตังตังนะมามิหัง
ถา
ภาวนานึก เมื่อจะออกศึก สงครามใดๆ
แคล้วคลาดศาสตรา ไม่มาต้องได้ คุ้มครองกันภัย ได้ดีนักหนา
เท
เทนโตโยสัคคะนิพพานัง
เทนตังธัมมะวะรังทานังเทวะมนุสสะปาณินัง
เทวะเสฏฐังนะมามิหัง
เท
บทนี้ก็เอก ใช้สำหรับเสก ธูปเทียนบุปผา
บูชาพระเจ้า พุทธัมสัมฆา จะมีสง่า ราศีผ่องใส
วะ
วันตะราคังวันตะโทสัง
วันทิตังเทวะพรหมเมหิวันตะโมหังอานาสะวัง
วะรังพุทธังนะมามิหัง
วะ
บทนี้ดียิ่ง ใช้เสกมาลี สิบเก้าคาบไซร้
เอามาทัดหู คนดูรักใคร่ บูชาพระไซร้ ย่อมเป็นมงคล
มะ
มะหะตาวิริเยนาปิ
มนุสสะเทวะพรหมเมหิมะหันตังปาระมิงอะกา
มะหิตังตังนะมามิหัง
มะ
เมื่อลงนาวา ขับขี่ช้างม้า ยาตราจรดล
หรือขึ้นเรือนใหม่ อย่าได้ฉงน เสก 19 หน จะมีเดชา
นุส
นุนะธัมมังปะกาเสนโต
นุนะทุกขาธิปันนานังนุทะนัตถายะปาปะกัง
นุทาปิตังนะมามิหัง
นุส
ภาวนาบ่น ประเสริฐเลิศล้น อย่าได้กังขา
ชนช้างก็ดี หรือขี่อาชา มีเดชแกล้วกล้า ไชยาสวัสดี
สา
สาวะกานังนุสาเสติ
สาระธัมมังมะนุสสานังสาระธัมเมจะปาณินัง
สาสิตังตังนะมามิหัง
สา
บทนี้ดีมาก เมื่อจะกินหมาก เสก 17 ที
ทั้งแป้งน้ำมัน จวงจันทร์มาลี ทัดกรรณก็ดี มีเสน่ห์ยิ่งยง
นัง
นันทันโตวะระสัทธัมเม
นันทะภูเตหิเทเวหินันทาเปติมะหามุนิ
นันทะนิยังนะมามิหัง
นัง
บทนี้เลิศล้ำ เสกลูกประคำ สังวาลสวมองค์
ตะกรุดพิศมร 19 คาบตรง มีเดชมั่นคง ราศีผ่องใส
พุธ
พุชฌิตาริยะสัจจานิ
พุทธะญาเณหิสัมปันนังพุชฌาเปติสะเทวะกัง
พุทธังสัมมานะมามิหัง
พุธ
ภาวนาบทนี้ เมื่อจะจรลี สู่บ้านเมืองไกล
ป้องกันสรรพเหตุ เภทภัยใดๆ มีคุณยิ่งใหญ่ แก่ผู้ภาวนา
โธ
โธวิตัพพังมะหาวีโร
โธวิต๎วาปาณินังปาปังโธวันโตมะละมัตตะโน
โธตักเก๎ลสัง นะมามิหัง
โธ
บทนี้เป็นเอก สำหรับปลุกเสก เครื่องลางนานา
ประสิทธิทุกอย่าง อีกทั้งมนตรา 7 ทีบัดดล
ภะ
ภะยะมาปันนะสัตตานัง
ภะเวสัพเพอะติกกันโตภะยังหาเปตินายะโก
ภะยะสันตัง นะมามิหัง
ภะ
บทนี้ดีล้นค่า ใช้เสกศาสตรา อาวุธคู่ตน
นิราศผองไพร มิได้ต้องตน เสก 19 หน ตนจะอาจหาญ
คะ
คะธิโตเยนะสัทธัมโม
คัณหะนียังวะระธัมมังคะตัญญาเณนะปาณินัง
คัณหาเปนตังนะมามิหัง
คะ
บทนี้ภาวนา เมื่อจะเข้าหา สมณาจารย์
ท่านมีเมตตา กรุณาสงสาร ล้วนมงคลการ ประเสริฐเลิศล้น
วา
วาปิตังปะวะรังธัมมัง
วาสิตังปะวะเรธัมเมวานะโมกขายะภิกขุนัง
วานะหานังนะมามิหัง
วา
เข้าหาขุนนาง แม้ใจกระด้าง โอนอ่อนบัดดล
จงได้ภาวนา ท่านเมตตาตน กรุณาเลิศล้น อย่าแหนงแคลงใจ
ติ
ติณโณโสสัพพะปาเปหิ
ติเรนิพพานะสังขาเตติณโณสัคคาปะติฏฐิโต
ติกขะญาณังนะมามิหัง
ติ
ภาวนาบทนี้ เหมือนดั่งมณี หาค่ามิได้
เจริญทุกวัน ป้องกันโรคภัย ทุกโศกฤษัย ศูนย์หายสิ้นเอย
หน้า:
[1]