ผีในออฟฟิศ
อาจจาสั้นไปนิสนุงแต่อยากเล่าอ่านะ เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่เราอยู่ประมาณ ป.3 ป.4 อ่านะเราไปที่ทำงานของคุณป้าที่รู้จักกับคุณแม่บ่อยๆ ทุกวันพุธ ซึ่งผู้ใหญ่ก็จะขึ้นไปพบปะพูดคุยกันข้างบน
ชั้น 3 ส่วนเด็กๆก็ทำการบ้านที่ออฟฟิศข้างล่างก่อนแล้วถึงจะขึ้นไปดูการ์ตูนที่ชั้น 2 ได้ แต่เรื่องมันก็เกิดขึ้น
คืนนั้นที่เกิดเรื่องเพื่อนคนนึงชื่อ ฝน ทำการบ้านภาษาอังกฤษยังไม่เสร็จ คนอื่นก็พากันขึ้นไปดูการ์ตูนกันหมดแล้ว
กิ๊กเป็นเพื่อนสนิทก็เลยอยู่ช่วยฝนทำการบ้านด้วย แต่ซักพักเราทั้งคู่ก็เริ่มรู้สึกว่าได้ยินเสียงคนเดินลากรองเท้าแตะใกล้ เข้ามา
ฝนเป็นคนที่กลัวผีจนขึ้นสมองเลยทีเดียว เราเองก็ปอดเหมือนกัน แต่ด้วยความที่เราเป็นพี่เขา 1 ปี เราก็เลยเดินออกไปที่ห้องรับรอง
เรามองไปรอบๆเมือ่ไม่เห็นมีอะไรก็เดินกลับเข้าไปข้างในส่วนของโต๊ะทำงานตาม เดิมโดยไม่ลืมที่จะปิดประตูกระจกด้านนอก
ตอนแรกก็นึกว่าจะไม่มีอะไรแต่ก็งานเข้าจนได้ เพราะทันทีที่เข้าไปถึงส่วนของโต๊ะทำงาน ประตูที่เพิ่งปิดเมื่อกี้ก็ดันเปิดเข้า-ออก
ราวกับว่ามีคนโยกมัน ฝนตกใจกระโดดขึ้นไปนั่งบนโต๊ะทำงานพลางอธิฐานสั่นงันงก(นับถือคริสต์ทั้งคู่ อ่า) เราเองก็ใช่ย่อย
วิ่งกระโดดขึ้นเก้าอี้หน้าซีดพอกัน แต่ซักพักประตูบานนั้นก็หยุด เรารวบรวมสติอีกครั้ง ตอนนั้นก็ราวๆ 2 ทุ่มครึ่งของช่วงหน้าหนาว
เห็นว่ามันน่ากลัวมากจิงๆ ไม่มีใครอยู่ชั้น 1 เลย ไฟก็ปิดหมดเหลือแต่ที่ออฟฟิศดวงเดียวเท่านั้น เราเลยรีบเก็บของพาน้อง
วิ่งสุดชีวิตเพื่อไปยังห้องของภารโรง เมื่อไปถึงเราก็เล่าให้ฟัง ซึ่งป้าที่เป็นภรรยาภารโรงแกก็บอกว่าที่เราเจออ่ายังไม่น่ากลัว
เพราะที่นี่อ่าเคยเป็นป่าช้าอิสลามมาก่อน จากนั้นก็มีคนซื้อที่ทำโรงเรียนอนุบาลคริสเตียนนี่แหละ ฝนก็ยิ่งกลัวใหญ่ แต่เราก็รีบทำการบ้านต่อให้เสร็จ
ทันทีที่ทำเสร็จเราก็ฝากของๆฝนไว้ที่ห้องนี้ทั้งหมดแล้วก็เดินเพื่อจะขึ้นไป หาเพื่อนที่ชั้น 2 ด้วยกัน โดยที่ฝนอยู่ข้างหน้า เราปิดท้าย
ตอนแรกก็ปลอบใจตัวเองว่าคงไม่มีไร แต่ก็งานเข้าจนได้ เพราะตอนนั้นเองมีมือนึงจับเข้าที่บ่าเบาๆ แล้วค่อยๆหนักขึ้น ซึ่งแน่ล่ะ ตามธรรมเนียมแล้ว
เราก็กรี๊ดซิคับพี่น้อง แต่เราก็ดันหันกลับไปมองอีกนะ
ชัดเลย ผู้หญิงผมยาว เสื้อคลุมสีขาวเปื้อนเลือด เธอหน้าซีดๆดูน่ากลัวมากอ่า
ในตอนนั้นเอง ไฟของทุกๆชั้นก็ดับลง เด็กๆพากันวิ่งกรีดร้องเสียงดังจนผู้ใหญ่เองก็ตกใจวิ่งออกมาดู
ที่น่าแปลกคือ สาเหตุการไฟดับ เพราะ มีคนสับคัตเอาท์ลงซะงั้น ซึ่งในเวลานั้นไม่น่ามีใคร และภารโรงเองก็กำลังอาบน้ำอยู่
ภรรยาเค้าก็เช่นกัน ทั้งคู่วิ่งมาทั้งๆที่ยังอาบไม่เสร็จดีด้วยซ้ำ จากนั้นทุกๆปีก็จะลือกันเป็นที่หนาหูว่าที่นั่นมีผีออกมาหลอกกันตลอด
เรากับฝนน่ะไม่เจออะไรมาก(มั๊ง?) แต่บางคนอ่าถึงกับลาออกเพราะจับไข้หัวโกร๋น ขอบคุนค้าบ บบ บ ขอบคุนมากมายคราบ ขอบคุณคับที่เล่าหนุกดี ขอบคุณคับน่ากลัว ขอบคุณคับผมที่แบ่งปัน ขอบคุณมากครับ ถ้าเราเจอก็คงจะแบบว่า....:dizzy: ขอบคุณก้าฟฟฟฟฟผม ตอบกระทู้ หนุ่มบ้านนา ตั้งกระทู้
ขอบคุณครับ สนุกดีครับชอบมากเลยนะ อยากลองปัยดู
ขอบคุณนะ น่าสนมั้งจัง ขอบคุณนะคร้าบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครบ
หน้า:
[1]