คบกันมากว่า 10 ปี มีแต่คำโกหก เลิกกัน แต่ก็ยังรัก ยังคิดถึง ยังตัดใจจากเขาไม่ได้
น้องเขาชื่อนพ เรารู้จักกันที่แถวราชวัตร ดุสิต บ้านเขาทำจัดเลี้ยงโต๊ะจีน อายุเราห่างกันมากๆ เลย รู้แต่แต่ในใจรู้อยู่อย่างเดียวว่า รักเขามาก เจอหน้าครั้งแรก เขาดูน่ารัก คมเข้ม สะดุดตาที่สุดก็คงเป็นขนตาของเขาที่โค้ง งอน ยาวมาก จนผู้หญิงยังอายเขาเรียนมัธยมวัดราชาธิวาส และติดเล่นเกมส์ร้านอินเตอร์เนตมาก จนถูกโรงเรียนให้ออก เราคบกัน มีอะไรกันบ่อย
จนเขาย้ายไปอยู่หมู่บ้านสหพร แถวศาลายา หลังมหาวิทยาลัยมหิดลศาลายา อ.พุทธมณฑล จ.นครปฐม แต่ก็ยังคุยโทรศัพท์กัน จนรู้สึกว่าเขาผิดปกติ มีท่าทีเปลี่ยนไป โทรหาเขาจะต้องโทรเข้าไปที่เบอร์บ้าน เราคุยกัน มีบางครั้งที่เขาถามผมว่า ทำไมต้องโทรหาเขา ผมตอบเขาว่า อ้าวก็เราเป็นแฟนกัน นพเป็นแฟนผม คือคุยกันอย่างนี้เลย มาตอนหลังถึงได้รู้ว่าถูกคนในบ้านแอบฟังที่โทรศัพท์อีกเครื่อง แล้วเราก็ห่างกันไป วันลอยกระทง ไปหา เขาก็หนีหน้า ปิดโทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ แต่ยังแวะไปหาตลอด
มีอยู่ครั้งนัดเขามาที่หน้ามหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา ไปซื้อแหวนทองมา 2 วง ผมใส่แหวนให้นพที่นิ้วนางข้างซ้าย นพเขาก็ใส่แหวนให้ผม บอกเขาว่าอย่าเอาไปขายนะ แต่ก็ได้ข่าวระแคะระคายมาว่าแอบไปจีบผู้หญิง คุยโทรศัพท์กัน ทนไม่ไหว เลยไปหาเขา บอกเขาว่า ขอใช้โทรศัพท์มือถือหน่อย เหมือนเขาจะรู้ทัน ตอนแรกไม่ยอมให้ ต้องหลอกว่าไม่มีอะไร ขอใช้โทรแค่แป๊บเดียว พอรับโทรศัพท์มาก็กดหาเบอร์ผู้หญิงคนนั้นทันที แล้วก็โทรไปด่าเลย บอกให้เขาเลิกคบ บอกว่า นพคบกับผมอยู่ นพรู้เรื่องนี้ ก็เลยต่อว่าผม แล้วก็พยายามหนีหน้า หลายเดือนต่อมา ผมพยายามหางาน แถวใกล้ๆ บ้านเขา ซึ่งก็มาหาตลอด มีอะไรกัน
จนเขาต้องไปเป็นทหาร ที่ค่ายแถวนครปฐม พอได้กลับบ้านก็จะแวะมา แต่ระยะหลังเขาใช้เงินเก่งมาก ผมซื้อโทรศัพท์มือถือให้ มาหาที่ก็ขอเงินที อ้างโน้นอ้างนี่ อ้างว่าไปกับเพื่อน ไปนั่งสูบยาบารากุ ( บุหรี่แขกแบบนั่งล้อมวงดูด ว่าทำของเขาแตก อ้างว่าเขายึดโทรศัพท์ ก็ให้เงินไป 3,000 เจอหน้าถาม ก็บอกแม่มาเอาเงินไป บอกว่าแม่ไม่มีเงิน เลยให้แม่หมด ก็ให้ไปอีก 3,000 กว่าจะได้โทรศัพท์มา ยังไม่พอแค่นั้น ผมทำงาน เขาโทรเข้ามาว่าไปเที่ยวทะเล โดนคนขโมยเงิน ก็ส่งให้ไปอีก 2,500 กลับมาได้ก็ตื้อจะให้ซื้อรถมอเตอร์ไซค์ให้อีก คบกันมา 10 ปี ไม่ความหมายอะไรเลย แค่ระยะเวลาไม่กี่เดือน ก่อนที่จะเลิกกัน เขาวนเวียนมาเอาเงินไป 3 หมื่นกว่าบาท
แต่ยังไงก็ยังรักเขานะ และนี่ก็ใกล้วันคล้ายวันเกิดเขา ยังจำได้ว่า เขาเกิดวันที่ 10 ตุลาคม ซึ่งก็โทรไปอวยพรวันเกิดเขาทุกปี เคยขอสัญญาจากเขา 3 ข้อ ข้อ 1 สัญญาว่า ไม่ว่านพเขาจะรักใครยังไงก็ตาม สัญญาว่าจะรักผมบ้าง ข้อ 2 เวลามีปัญหากัน จะไม่ทะเลาะกัน จะพูดคุยกันดีๆ ข้อ 3 พอเรียนจบอยากให้เขามาวันรับปริญญาด้วย ขอแค่ 3 ข้อเพียงแค่นี้เอง ซึ่งเขาก็รับปาก แต่ก็ไม่เคยทำได้ แม้แต่ข้อเดียว ที่มาบอกกล่าวก็เพื่อไม่อยากให้มีผู้หญิงมาถูกเขาหลอก ถ้าเจอคนชื่อ “มานพ” บ้านอยู่หมู่บ้านสหพร หลังมหาวิทยาลัยมหิดล ศาลายา บ้านทำจัดเลี้ยงโต๊ะจีน แล้วก็หนีทหารด้วย ก็ใช่เลย ก็ขอเตือนให้ระวัง อย่าได้ไปข้องแวะ หรือข้องเกี่ยวกับเขาเลย จะได้ไม่ถูกเขาหลอก ใจจริงอยากให้เขามาจับตัวไปติดคุกทหารให้นานๆ เลย จะได้ตัดปัญหาเรื่องผู้หญิงไป รักมากช้ำมากครับ เข้มแข็งครับ เข้าใจครับ เข้มแข็งนะครับ สักวันมันจะผ่านไปด้วยดี ขอบคุณครับ ที่ผูกพันเพราะได้กันบ่อย เคยเจอมาจนเดินให้รถชนตาย แต่ก็ยังอยุ่ได้มาจนวันนึ้เพราะเพื่อนช่วยมันเจ็บจนเกินจุก เขามาก้ให้อยากได้อะไรก็เอา เรารักเขา แต่เขารักเงินไม่ได้รักเรา เด้กใหม่ๆมีมากมายอย่ารักแบบเต็มร้อย เผื่อไว้เจ็บกับแม่และพ่อบ้าง โห้10ปีเอาจริงๆนะ ยากนะครับที่จะตัดลง ผมเองนี้เลิกกันมา 3 ตลบแล้ว ทั้งผม ทั้งแฟน นี้ละเป็นฝ่ายขอเลิก แต่มันก็ตัดไม่ขาดสักทีนานสุดปีกว่าๆก็กลับมาอีกและ ถ้าเราลองปักใจรักใครสักคน หมว่า ความรู้สึกนั้นมันฝังไปในส่วนลึกในใจเเล้วละ พอมันไม่มีใครเมื่อไหร่ไอ้ลึกๆนี้ละจะโผล่ออกมาให่เราคิดถึงเสมอ ช่างเขาเถอะ เด็กก็อย่างนี้ละ อยู่ได้เพราะเงิน ชอบอยู่ในความหลอกลวงหลอกลวงตั้งแต่เริ่มคบกันแล้ว อ่านแล้วแบบสงสารจับใจอ่ะ
ถ้าผมเป็นคุณแล้วจับได้ว่าคุยกับผู้หญิงอื่นผมเลิกแน่นอน
อย่างน้อยเรารักเขาใช่ไหมครับแต่อย่าลืมรักตัวเองด้วยสิครับ
ถ้าเขารักคุณมากพอเขาจะไม่ทำแบบนี้แน่นอน
ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ๆ นะครับ กำลังใจสำหรับเพื่อนดีๆครับ {:5_139:}เศร้านะครับ ... เลิกกันแล้วจะนานแค่ไหนก็ลืม ไม่ลง คบกันนานเวลาเลิกกันความทรงจำมันก็เยอะ เลยลืมยาก สู้ๆนะครับ เจ็บจุกๆ ขอบคุณครับ ขอให้มีรักที่ซื่อสัตย์ มั่นคง
หน้า:
[1]